ฉันมาจากดินแดนอันไกลโพ้น ข้ามฝ่าลม ฝ่าฝน ใต้เงาฟ้า ปีกของฉันโบยบินผ่านพายุน้ำตา หอบความรัก ความศรัทธามาสู่เธอ เหน็บหนาวในความเมินเฉย อย่าชิงชังกันเลย หัวใจไหวเพ้อ หากเพราะฉันต่ำค่า...เธออยู่สูงเกินเอื้อมเจอ ได้โปรดเถอะเธอ...ขอแค่มองอยู่ไกล ๆ แม้ฉันจะต้องทรมาน แม้ต้องร้าวรานอย่างคนอ่อนไหว สักครั้ง...หากเธอจะมองฉันด้วยหัวใจ คนอย่างฉันคงมีความหมายกับเธอบ้างในสายตา แต่นี่เธอไม่เคยเห็น อาจเพราะสายลมไหวเอนบนผืนฟ้า พัดความคิดถึงให้หล่นร่วงไปพร้อมหยดน้ำตา เธอถึงไม่เคยเอื้อมมือมา..ไม่เคยรู้ว่าฉันรักเธอ ฟ้าสูง...แผ่นดินต่ำ คำนี้คอยเตือนย้ำอยู่เสมอ อย่าห่วงเลยคนดี...ขออยู่ตรงนี้เพื่อมองเธอ หากเมตตาก็โปรยฝนสักครั้งเถอะ ให้ละลายความเพ้อและกลบซับน้ำตา...ดิน
7 พฤษภาคม 2546 18:29 น. - comment id 136220
อยากจะเอื้อมมือมาให้เธอจับ แต่ก็ต้องดึงมือกลับเพราะหวั่นไหว กลัวเกรงว่าเธออาจจะเจอทุกข์ใจ เมื่อวันที่ฉันไกลไม่มีใจให้กับเธอเหมือนเดิม ***ดอกฟ้ากับหมาวัดนี้ใช่คุณใจปลายทาง กับคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ หรือเปล่าค่ะ เพราะเห็นคู่นี้เคยแต่ง (ยินดีด้วย ทำไม ) ถ้าสงสัยยังไงก็ลองไปอ่านดูนะ***
7 พฤษภาคม 2546 21:14 น. - comment id 136264
ให้รออยู่ตรงนั้น จะปีนขึ้นไปหา ไม่ต้องลอยลงมา อยู่บนฟ้านั่นแหละดี ให้โลกได้รู้คนอย่างฉัน คู่ควรจะรักเธอ
7 พฤษภาคม 2546 23:57 น. - comment id 136304
ต่ำคือแดน เขตแผ่นดิน เขตเมฆินสุดแดนฟ้า สูงส่งเหลือคนา พาให้คนึง อ้าว ๆ จะเป็นนักร้องซะแล้ว แวะมาให้กำลังใจน่ะ