ในโลกของความจริงที่เป็นฉัน มีสุขเคล้าเจือปันทุกวันเหงา บางครั้งความทุกข์โศกก็บางเบา แต่ความเศร้าไม่เคยเลยจากไป แค่คนเหงาคนหนึ่งที่นั่งตรึก ใจรำลึกถึงขวัญที่หวั่นไหว มีรอยหมองแอบร้องก้องข้างใน มีรอยใครหลบอยู่ไม่รู้ลืม เมื่อคืนนี้มองดาวสะกาวฟ้า เห็นนภาครึ่งเสี้ยวเปลี่ยวใจฝืน หมอกที่จางร้างแรมชั่ววันคืน ยังสะอื้นฝืนใจหลับพร้อมกับจันทร์ ไม่มีแล้วดวงแก้วของชีวิต โอ้ดวงจิตจากไกลไร้คู่ขวัญ เรามาร้างแรมจากก็นานวัน แต่ยังฝันถึงเธอเสมอมา โอ้..ทูนหัวอยู่ไหนไกลสุดกู่ ไม่เคยรู้แรมร้างยังเฝ้าหา ใจไม่เคลื่่อนเลือนลับกับนภา อยากบอกว่ายังรักเธอเสมอคืน เห็นหิ่งห้อยเจ้าล้อแสงดาวส่อง ได้แต่มองสองตาพาสุดฝืน อยากจะนั่งเรือน้อยคอยขวัญยืน คงจำฝืนยืนคอยเจ้ากลอยใจ ไม่มีเจ้ากลับมาหาอีกแล้ว ใจแน่แน่วจริงหนาไม่ขานไข แล้วถ่อเรือลำน้อยล่องลอยไกล เรือหัวใจ....ไร้หางสิ้นทางรัก
มายา(ไร้ตัวตน) 7 พ.ค. 2546 01:54 น. - ID 33566 
1603
12
0
7 พฤษภาคม 2546 02:02 น. - comment id 135938
ไม่รู้ว่าวันใดจะได้สบ แค่ได้พบอักษรตอนพลั้งเผลอ แล้วแอบมอบใจนั้นฝันละเมอ ก็แค่เผลอหัวใจไปกับเงา แค่คนที่หลงเงาของเขาอยู่ แค่ได้รู้จักกันในวันเหงา แค่เป็นเพียงเสียงฝากลมแผ่วเบา หลงรักเข้าเกินใจจะไถ่คืน ไม่มีที่อีกแล้วหรือ..ใจเอ๋ย เขาทิ้งเราไปเลยยังทนฝืน รักหรือโหย..อักษรให้ย้อนคืน แล้วยังยืนคอยฝันของจันทร์เพ็ญ
7 พฤษภาคม 2546 02:13 น. - comment id 135939
คิดถึงเขาเหลือเกินหนอใจเอ๋ย คืนก็ผ่านล่วงเลยมานานสิ้น เขาแร้มร้างห่างไปไม่ยลยิน ไม่เคยผินหน้ามองคนหมองเลย รักต้นไม้ค่ะ
7 พฤษภาคม 2546 07:56 น. - comment id 135981
มายาไร้ตัวตน รักตัวตนไร้มายา กลอนเหงาใจใสเชียว มีแจม สภาวะ เหงาเร้า ใจเงา สภาวะ หทัยเรา ดิ่งเหงา สภาวะ ร้าวเงา เร้าเรา สภาวะ เจ้าเหงา เบาละบาย สภาวะ ละบาย คำใจไร สภาวะ คำใจใส ละลาย สภาวะ หัวเราะ ให้สบาย สภาวะ เหงาหาย สภาวะ ใจใสนิ
7 พฤษภาคม 2546 10:32 น. - comment id 136024
โดนใจจังเลยค่ะ ขออนุญาตเก็บกลอนนี้ไว้ในกลอนที่ชอบนะค่ะ จะบอกว่าคุณแต่งกลอนบทนี้ได้ดีมากเลย
7 พฤษภาคม 2546 13:11 น. - comment id 136106
หิ่งห้อยล้อสีแสงแข่งดวงดาว วิบวับวาวลำพูเหมือนพู่ไหม มองให้สวยให้เศร้าอยู่ที่ใจ ถึงรักจางร้างไกลอย่าไหวคลอน
7 พฤษภาคม 2546 15:32 น. - comment id 136151
ต้นลำพูยืนอยู่พู่ริมฝั่ง ทรุดลงนั่งโคนต้นลำพูสวย แหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างระรวย ใครจะช่วยปลอบขวัญยามสั่นคลอน รากลำพูโอบตลิ่งกิ่งระย้า หิ่งห้อยหาที่เกาะเลาะขอบขอน ได้แต่นั่งทอดถอนตอนอาวรณ์ ใจเคยอ่อนรอยที่จากจึงพรากมา หิ่งห้อยล้อสีแสงแข่งดาวไหน คนที่ร้างจางไปไม่เห็นหน้า คนที่พรากหัวใจรักเกินร่ำลา คนที่หาใครแนบใจแทบไม่มี ขอบคุณ คุณน้ำ คุณผู้หญิงไร้เงา และคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ที่มาร่วมแจมค่ะ แต่อย่ามาแบ่งความเหงาเลยค่ะ จะขอเก็บไว้คนเดียว................... ขอให้เข้มแข็งน่ะค่ะ ทุกท่าน มายา..
7 พฤษภาคม 2546 16:20 น. - comment id 136164
แน่ะ.. หวงความเหงาด้วย... น่า...แบ่งหน่อยเถอะ...อยากเหงามั่ง เค้าว่าความเหงามาคู่กะความรัก..แหะ ๆ แต่ถ้ามีความรักแล้วไม่เหงาก็ดีสิเนอะ
7 พฤษภาคม 2546 17:57 น. - comment id 136202
คุณ สีน้ำฟ้า ความเหงา เกิดเพราะเราอยู่คนเดียว แต่ความรัก เกิดจากคนสองคน ฉะนั้นเหงาที่ไม่มีรักไม่ใช่เหงาแล้วจะมีรักได้ หากจะรักกับใครนั้นไม่ยาก แต่ไม่อยากรักใครที่ใจเผลอ เป็นเพราะรักที่ฉันฝันละเมอ รักของฉันคือเธอ..เสมอใจ
7 พฤษภาคม 2546 18:19 น. - comment id 136215
ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี บรรทัดสุดท้ายจบแบบกินใจ น้ำตาปิ่ม ๆ เหมือนขาดอะไรไปยังไงบอกไม่ถูก
8 พฤษภาคม 2546 03:54 น. - comment id 136370
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ คุณแอ๊ปเปิ้ล เมื่อน้ำตาแห้งหมดสกดจิต จึงครวญคิดไตร่ตรองเรื่องผองผ่าน ใจที่เคยปวดร้าวด้วยรักราน วันที่ผ่านผันไปนั้นไม่คืน จะขอลองเลือกรักอีกสักครั้ง จะอยู่ยั้งอย่างไรคงไม่ฝืน ลองอีกครั้งตั้งหน้าหารักยืน มิอาจกลืนเก็บช้ำแค่หนำใจ ขอกราบไหว้ใต้เบื้องยุคลบาท สิ่งที่พลาดผิดพลั้งตั้งหน้าใหม่ แล้วจะหาคนที่ซื่อยึดถือใจ ไม่อาจให้อาลัยทำใจช้ำ จะมีใครกันหนอสวรรค์ส่ง มิปลดปลงหลงอยู่อย่างกลืนกล้ำ อาจไม่เห็นรอยรักคนใจดำ ข้าฯจะย่ำเดินหน้าหารักเอย
8 พฤษภาคม 2546 08:41 น. - comment id 136401
^J^ ....................... เป็นกำลังใจให้ครับ......หน้า...เดิน.......ฯ
8 พฤษภาคม 2546 17:21 น. - comment id 136591
ขอบคุณกำลังใจดีดีจากอักษรทั้งหลาย และจะเดินหน้าต่อไปค่ะ สัญญาว่าจะเข้มแข็ง
8 พฤษภาคม 2546 21:36 น. - comment id 136643
มาร่วมเป็นกำลังใจให้คุณมายาค่ะ...ยามที่คุณท้อแท้..หมดหวัง..ขอให้สร้างพลังขึ้นมาใหม่...ฟ้าหลังฝน..ที่สดใส..จะเริ่มต้นใหม่ของชีวิตเราค่ะ..
12 พฤษภาคม 2546 20:37 น. - comment id 137759
ขอบคุณค่ะ คุณราชิกา ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมไม่เข้มแข็งเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
