เด็กกำพร้าที่ไม่มีใครต้องการ

ใจปลายทาง

.ฉันเดินผ่านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า.
.เด็กมากหน้าเล่นหยอกเย้าเจ้าเริงรื่น.
.มีเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งหยุดยืน.
.แก้มเปียกชื้นคราบน้ำตาน่าเศร้าใจ.
.ฉันเข้าใกล้ถามไถ่ว่าใครทำ.
.เหมือนตอกย้ำเด็กหญิงยิ่งร้องให้.
.พร้อมตอบมาพี่จ๋าหนูมองไม่เห็นใคร.
.แสงสว่างคืออะไรไม่เคยเจอ.
.เหมือนดอกไม้งอกงามตามประสา.
.เพียงเกิดมาเพราะผู้ใหญ่ได้พลั้งเผลอ.
.ทุกค่ำคืนหนูนั้นฝันละเมอ.
.ได้แต่เพ้อพ่อแม่จ๋ามารับที.
.มีผู้คนหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ามา.
.เพื่อสรรหาเด็กกำพร้าหน้าตาดี.
.คนตาบอดอย่างเราเขาเมินหนี.
.รอหลายปีไม่มีใครพาไป.
.หนูอยากตายเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์.
.ทางบนนั้นคงสว่างอย่างสดใส.
.อยากมองเห็นเหมือนเช่นเด็กทั่วไป.
.โลกใบใหม่บนสวรรค์ที่ฉันรอ.
.................................................................................................................
 .......ผู้คนมักมาหาเด็กๆๆและนำเด็กๆๆไปเป็นของพวกเขา แต่พวกเขามักจะผ่านเลยหนูไป หนูรู้ว่าเขาคงอยากพาหนูไป แต่เมื่อเขาเห็นว่าหนูตาบอด 
เขาก็เลย    ไปหาเด็กคนอื่นๆๆ เสมอ หนูก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง.....  
........................................................................................................................
............Im nobodys child.  Just like a flower. I am growing wild.
No  mummys  kisses  and  no daddys  smile.
......Nobody  wants  me  Im  nobodys  child.....