๏ เสียงสังคีตดีดสีดนตรีขับ ไพเราะศัพท์เสนาะเพลงบรรเลงขาน คล้ายวจีกวีวัจน์สันทัดกานท์ เอื้อนอรรถอ่านเอ่ยเสียงจำเรียงรมย์ ศิลปะปรากฏจากรสถ้อย ที่เรียงร้อยสลับวางอย่างเหมาะสม ต้องตามหลักอักขระอนุกรม น่านิยมยกสดับประดับกรรณ กรองอักษรกลอนกลประพนธ์พากย์ มีหลายหลากลีลาหาเสกสรร ตามกระสวนกระบวนถ้อยนับร้อยพัน ร่วมบทบรรณเบิกกานท์สืบสานทรง ชาติกวีนี่ไฉนจะไร้ท่า ไม่ศึกษาทรัพย์เก่ามัวเมาหลง ไม่สืบสานงานครูให้อยู่ยง แล้วทะนงว่าเป็นกลอนไม่ร้อนฤๅ ๚ะ ๒๓ เมษายน ๒๕๔๖
27 เมษายน 2546 23:18 น. - comment id 132158
ชอบครับ และ ขอบคุณ ที่ รังสรรค์
27 เมษายน 2546 23:20 น. - comment id 132160
ชอบครับ และ ขอบคุณ ที่ รังสรรค์
28 เมษายน 2546 05:17 น. - comment id 132214
คมครับ โดนใจ ชอบทีเดียว :)
28 เมษายน 2546 09:19 น. - comment id 132284
บทนี้เพราะพริ้งกว่าบทสองนะครับ ตามความคิดผม แต่ทั้งสองบทก็ดีอยู่แล้ว ผมชอบบทนี้มากกว่า
28 เมษายน 2546 21:52 น. - comment id 132557
ทุกผลงานงาม..มากค่า..มีสาระ ยังตราตรึงในทุกดวงใจไทยโพเอมค่ะ ทุกคนเฝ้ารอการกลับมา และภาวนาให้พระปกป้องคุ้มครองคนดี..ไม่ว่าจะเดินทางไปหนใด ..ขอให้มีแต่ความสุขใจในทุกสิ่งหวังดั่งดวงใจที่งดงามใสเย็นที่รินรดให้แด่ทุกผู้ในผืนดินนี้ ที่หวังพึ่งพิงยามเจ็บป่วย.. ระลึกถึงและตราไว้ในดวงจิต..มิรู้ลืมค่ะ ด้วยรักศรัทธาชื่นชมชีวิตทั้งในโลกฝันและโลกจริงค่ะ
30 เมษายน 2546 17:23 น. - comment id 133506
เยี่ยมมากค่ะ..ทั้งภาษา..ที่ร้อยเรียงด้วยความคมคาย..ความหมาย..และภาพที่สวยงาม...ชื่นชมมากค่ะ..