ต้นไม้ใหญ่หักกลางสิ้นทางฝัน อยู่วันวันเฝ้าฝันไปถึงไม้ใหญ่ คงจะแผ่กิ่งก้านของหัวใจ ใครหนอใครได้ซุกเข้า..เจ้าต้นไม้ เราคนเศร้าคนเดิมอยู่ตรงนี้ คนที่หนีหน้ามาพาหมองไหม้ รักต้นไม้แม้แค่เพียงไม่เห็นกาย จนสลายกลายร้างถูกหมางเมิน ไม่ใช่คนที่เหาะเหินเดินอากาศ ไม่มุ่งมาดอาจใหญ่ในเขาเขิน แต่ก็รักต้นไม้แล้วรักสุดเกิน ต้นไม้เมิน..นกตัวน้อย..จะคอยใคร ต้นไม้แค่ต้นเดียวให้อากาศ น้ำสะอาดที่เลี้ยงผู้คนไหน ไม่มีต้น ใบเหี่ยวเฉายามเขาไป รักต้นไม้เพราะอุ่นอก..นกคืนรัง
มายา(ไร้ตัวตน) 25 เม.ย. 2546 01:54 น. - ID 32913 
1440
21
0
25 เมษายน 2546 04:52 น. - comment id 131072
โหวววววววรู้งี้แล้วไม่กล้าเด็ดเลยค่ะ แต่บ้านซินปลูกต้นไม้ไว้เยอะมากค่ะ ขอบอก ชอบต้นไม้เหมือนกันค่ะ แวะมาทักทายและให้กำลังใจมายาค่ะ ขอให้เพื่อนๆมาช่วยกันรักษาป่าและต้นไม้ของเรากันนะค่ะ เริ่มตั้งแต่วันนี้เพื่อสิ่งดีดีในวันข้างหน้า(((((โหววันนี้มาสาระเต็มหน้าเลย))))
25 เมษายน 2546 09:19 น. - comment id 131097
มาหลบร้อนใต้ต้นใม้ ด้วยคนน่ะจ๊า
25 เมษายน 2546 10:21 น. - comment id 131122
ถ้าเธอเป็นเช่นต้นไม้ แผ่นกิ่งก้านสาขาใหญ่ให้ร่มเงา งั้นฉันจะมาขอดูและขอเฝ้า เพื่อให้ต้นไม้หายเหงาก็แล้วกัน ***มีคนเลยบอกว่าไม่ว่าจะเป็นต้นไม้หรือสัตว์เล็กสัตว์น้อยต่างก็ชอบฟังเพลง ว่าง ๆ ลองเปิดเพลงให้ต้นไม้ฟังซิค่ะ แล้วต้นไม้จะออกดอก ออกผลให้เราได้ชมและชิม ***
25 เมษายน 2546 12:08 น. - comment id 131163
กลอนใจต้นไม้แท้ มีแจม หูกวางเฒ่าเขย่าใบไกวลมโบก รับลมโศกยามเหงาเงางามหวาน ลมรักโบกโบยผ่านแสนสำลาน ใจเบิกบานมีนกมาทำรัง นิ
25 เมษายน 2546 17:36 น. - comment id 131270
ดีใจจัง ที่มีปลอนดี ดี ได้ฟอกใจ ให้ อ่าน
26 เมษายน 2546 00:31 น. - comment id 131432
ฉันคนหนึ่งมีป่าใหญ่อยู่ใกล้บ้าน ดอกไม้บานทั่วไปให้กลิ่นหอม มีนกแมลงกระรอกผึ้งบินตอม มีพยอมต้นหนึ่งซึ่งเกือบตาย ที่ตายเพราะไม่มีใครรดน้ำ หัวใจหาญออกหาต้นไม้หาย ต้นที่ยืนอยู่ยั้งอย่างเดียวดาย ต้นสุดท้ายคล้ายเป็นเช่นแสงเงา เงาที่วิ่งไล่จับยังสับสน หัวใจหม่นยืนมองเสียงร้องเศร้า ใจเจ้าเอ๋ยรักแรกที่แบกเอา แค่คนเหงาไขว่คว้าหาสิ่งคาใจ
26 เมษายน 2546 15:00 น. - comment id 131581
รักต้นไม้ทุกวันไม่หวั่นไหว จะไม่ไกลจากกันนั่นหรอกหนา รักต้นไม้ยืนยงทุกเวลา เพียงแค่นึขึ้นมาน้ำตาคลอ อยากจะช่วยปลอบขวัญวันเหงาๆ ใครจะร้างห่างเราเข้าใจไหม แค่อยากเติมช่องว่างระหว่างใจ เพียงชิดแนบแอบกายใต้ต้นไม้
26 เมษายน 2546 16:05 น. - comment id 131592
^J^ .................. โอมมมม..เพี้ยง..!!! ขอให้ฝนตก..ต้นไม้ของ มายา จะได้งดงาม......ฯ
26 เมษายน 2546 20:12 น. - comment id 131683
ต้นไม้ที่งดงามตามใจของใครอื่น ต้นไม้ชื่นมายาสุขเหมือนปลุกฝัน ต้นไม้เฉาอยากรับมาซับพลัน ต้นไม้ฉันคือต้นซึ่งเคยซึ้งใจ เคยได้มีต้นไม้ไว้ใกล้ชิด คุ้นสนิทรื่นสมภิรมย์ได้ เคยเอ่ยอ้อนรำพึงถึงหัวใจ ต้นไม้ใยกลับเมิน..เกินรับเอย
27 เมษายน 2546 22:00 น. - comment id 132121
ต้นไม้ยิ่งมีกิ่งก้านสาขาออกไปกว้างใหญ่งดงาม ยิ่งแข็งแรงทนทานต่อดินฟ้าอากาศยิ่งแตกเป็นหลายง่ามหลายกิ่งยิ่งเจริญงอกงาม ก็เหมือนความรักยิ่งแตกกิ่งก้านหลายกิ่งหลายแขนงยิ่งเป็นรากฐานให้ชีวิตเช่นเดียวกับต้นไม้ อิอิ เต็กกอ ก็ใช้ปรัชญานี้ดำเนินชีวิต อิอิ
29 เมษายน 2546 17:06 น. - comment id 132992
ต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่ในศักดิ์ศรี หากว่าร้างคนที่ศรัทธามั่น เป็นชายเฟื้อยแผ่กิ่งใหญ่ไหนกัน ต้นไม้มั่นคือไม้ยืนมีชื่นตา ใช่ว่าชายหลายเมียไม่เสียหาย ใครก็อายผัวข้าฯบ้าผู้หญิง มีเมียมากใช่ว่าใครรักจริง คนที่วิ่งสมสู่ย่อมรู้กัน คำว่าชายใช่ไม่มีศักดิ์ศรีหรอก เกียรติย่อมบอกที่มาน่ะจอมขวัญ คำว่าเกียรตินั้นใช่เราหาง่ายครัน คนไร้เกียรติคือคนนั้นแค่ฝันเป็น ศักดิ์และศรีมีอยู่ที่ตัวนั้น เกียรติยศรวมกันเพราะคนเห็น หากไม่มีทางดีอย่างคนเป็น ใครจะเข็นให้เกียรติคนเบียดเบียน
30 เมษายน 2546 08:05 น. - comment id 133333
เงาที่วิ่งไล่จับยังสับสน หัวใจหม่นยืนมองเสียงร้องเศร้า ใครก็อายผัวข้าฯบ้าผู้หญิง มีเมียมากใช่ว่าใครรักจริง กลอนใจใสแท้แม่จอมขวัญ ใจใสยัง มีแจม สุขเอยไหนเลย สุขใจไหนละสุขเอย สุขกายสบายจังเลยหาได้ยังเอย สุขเฉยเฉยเฉลยลึแม่งามขวัญ ขวัญเอยไหนเลย ขวัญใจไหนคนดีของใครใคร ขวัญมั่นหทัยในใจเค้าของเจ้าลึ ขวัญเอย แซวนิ แจมจริงนะ รักเอยปิติตัดนิวร รักเอยสติดูนิวร รักเอยจิตรสะอาดใส รักเอยมิตรกัลญาณแก้วธรรมใส รักจะทานได้ตลอดไปลึ วานเฉลย
30 เมษายน 2546 13:06 น. - comment id 133430
ต้องกดให้ถูกจุด จะพรายผุดเป็นกลอนฉันท์ อารมณ์วิเวกหวาน หรือเดือดพล่านตามโปรแกรม อิอิ
30 เมษายน 2546 15:34 น. - comment id 133477
ตอบ..คุณน้ำ รักเอย...เคยรู้ชื่นนาสา รักเอย...เคยได้มานานเหลือ รักเอย...เคยได้ค้ำจุนเจือ รักเอย....เคยเผื่อช้ำย้ำใจ รักนั้น....ขาดนิวรสอนไว้ รักทำไมเมื่อขาดสงสาร รักแล้วปลงใยลงคาน รักต้านศาสน์ธรรม..รักทำไม ตอบ..คุณ ฤกษ์ รมณ์ดีสุนทรีย์ด้วยกาพย์กลอน ยอกย้อนตามครรถนั้นให้ ศรีมีติดตัวกลัวใย เล่นกลอนได้เพราะรู้....ชั่ว..ดี กลอนมีเอาไว้ให้บอก รักชอบบอกกันตามคีย์ ชอบรักจริงจังถึงมี รักนี้มอบไว้แลกใจ ### ไม่โกรธไม่เกลียดเจ้าหรอก แค่บอกว่ารักที่ถือ รักนั้นมิใช้ฝึกปรือ จึงถือว่าเจ้า..ไม่เข้าตา....ฮี่ๆๆ ไม่ได้โกรธ...แค่..อักษรที่ผ่านตามาจากก้นใจที่ไร้....................... เฮ้อ.......
1 พฤษภาคม 2546 09:27 น. - comment id 133785
ยินเรียกเจ้า เซดไม่ออก เพียงเย้าหยอกยังดีดดิ้น วางท่าทางอย่างหงษ์บิน หล่นลงดินก็คนเดิน ไม่เคยมีอารมณ์ขัน คนเหมือนกันใช่เหาะเหิร เกลียดชังโลกโศกเสร้าเกิน คงเผชิญแต่ไม้คาน
2 พฤษภาคม 2546 01:42 น. - comment id 134210
รักต้นไม้ของฉันทุกคำเช้า ใจที่ร้าวแอบซบเหมือนหลบฝน ลมที่แรงร่างที่ล้าสุดทานทน ใจที่หม่นรอยที่เศร้ายังร้าวราน อยากจะหาผ้าห่มมีบ้างไหม คนที่ร้างลืมไปอย่างใจหาญ แล้วทำไมทิ้งให้ใจร้าวราญ คงมีแค่วันวานที่หวานใจ ไม่มีแล้วดวงแก้วที่สาดส่อง ก้มหน้าหมองยืนนิ่งไม่ติงไหว เป็นคนเฝ้านั่งมองเพียงต้นใบ รำลึกในรสหวานของต้นไม้ ยามที่เราหยอกล้อครั้งเก่าก่อน ใจอ่อนอ่อนซาบซึ้งจึงมิหาย ยินคารมเกี้ยวพาสะเทิ้นอาย ด้วยมั่นหมายเพียงแค่แหงนมองดู รักต้นไม้ค่ะ
2 พฤษภาคม 2546 02:03 น. - comment id 134218
คนอย่างฉันอารมณ์ดีมีเสมอ แต่ที่เผลอเรียกมาใช่บ้าใบ้ ที่ทวงติงคือคำพูดจากข้างใน คนอะไรเห็นหญิงแค่สิ่งปรน ได้อ่านคำหลายบทกำหนดส่ง แล้วอ่านโคลงก็สลดกำหนดหน เรื่องเต็กกอเห็นสนุกที่ซุกซน นี่หนาใจคนที่ด้นกลอน ไม่ขออยู่กับผู้ใดที่ใจคด ใช่ประชดกลกามจึงปรามสอน ให้เรียนรู้ว่าหญิงดีเลือกภมร ฟังแล้วย้อนกลับไปอ่านที่จารไว้ จะขึ้นคานก็จะนั่งอย่างหาญกล้า ไม่มีทางให้ชายมาหยามใช่ไหม รักจะนั่งอยู่บนคานให้นานไป ดีกว่าลงไปคลุกไคล้ไล้โคลนตม ***ไม่ใช่ไม่มีอารมณ์ขัน แค่ไม่มีอารมณ์ร่วมในการหัวเราะ เรื่องผู้ชายสามารถมีเมียมากแล้ว เห็นเป็น HERO ถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติผู้หญิงทั้งโลก หากจะอยู่อย่างไม่มีใครก็ยังดีกว่า ที่มือเปื้อนโคลนค่ะ
2 พฤษภาคม 2546 21:33 น. - comment id 134539
ฟังถ้อยมายาท้าว ความกล่าวให้พึงคิด เพียรเพ่งจิตจึงเห็น ชะรอยเป็นจริงแท้ จะกล่าวแก้เกินการ อาจรำคาญใจจอด ไม่ขอถอดความซ้ำ ที่เคยล้ำเส้นขนาน กลอนขับขานเกินล่วง หากหนักหน่วงเป็นทุกข์ ยังคาคลุกในจิต วานอย่าคิดเป็นอื่น ทำใจชื่นสมเหตุ มิตั้งเจตนาล้ำ เพียงเพื่อนำความสนุก แก่เพื่อนทุกผู้นาม แลนาฯ ร่ายมาซะยาว หวังเพียงให้ครูกลอนคนนี้ไม่หนีไปจาก thaipoem จะได้ศึกษากันต่อๆไป
6 พฤษภาคม 2546 19:32 น. - comment id 135832
เห็นว่าตนเล่นกาพย์ยังหยาบอยู่ ทั้งใจรู้รับกลอนเพียรสอนสั่ง อยากจะเล่นขีดเขียนเปลี่ยนพลัง จึงมานั่งโต้กลอนวอนฝากตัว ในความคิดมีทั้งดีและชั่วช้า คนที่พาให้โลกโศกยิ้มหัวว แต่ใจอ่อนรสหวานยังน่ากลัว ใจที่ชั่วเคยหลงตรงน้ำคำ รักและเศร้าเสียใจไปกันหรือ คนที่ถือสัจจาเกินฟ้ากล้ำ คนที่เคยใจบาปพร้อมกลับคำ คนที่ถูกรักย่ำเพราะหนำใจ ไม่กำหนดกฎใครที่ไหนหรอก เพียงแค่บอกใจตัวว่าแค่ไหน อยากจะเพียรตอกย้ำว่าข้างใน ไม่มีรอยอาลัยให้ใครอีก ต้นไม้ใหญ่ไร้เงาที่เคยแฝง ไม่มีแรงดลใจจึงต้องหลีก เก็บรอยร้าวทนยืนแค่เพียงซีก ใครจะฉีกใครจะรุมมิกลุ้มใจ อาลัยนักรอยรักที่ต้นไม้ ขาดกันได้ใจย้ำพล้ำผลักไส จากกันแล้วรักหนาเหมือนลาไกล รักที่ให้ต้นไม้คล้ายลืมเลือน
7 พฤษภาคม 2546 02:21 น. - comment id 135940
ไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่รัก ไม่ชัง ไม่หนีไปนั่งที่ไหนอีก โลกของฉันแคบลงทุกวินาที โลกของใจ โลกของอะไรต่อมิอะไร โลกที่พร้อมจะหลับไหลไปกับเสียงเพลงของกาลเวลา
7 พฤษภาคม 2546 02:33 น. - comment id 135941
เป็นคนเศร้าคนหมองร้องไม่ออก ใช่คนหลอกคนลวงจึงทวงถาม ใช่คนหยิ่งสันดานชั่วในกลกาม แล้วทวงถามความรักเอาจากใคร ไม่เคยมีวันนั้นอีกแล้วหรือ คนที่ซื่อถือใจให้ใครไหน คนที่รักเธอมากเกินจากไป คนที่คอยอาลัยในสัมพันธ์ ไม่มีแล้วไม่มีต่อนี้อีก หัวใจฉีกเป็นเสี่ยงเพียงหุนหัน อยากจะบอกเธออีกครั้งหากมีวัน ว่าใจนั้นรักเธอ...เสมอมา
8 พฤษภาคม 2546 03:07 น. - comment id 136367
โอ้...ต้นไม้ของฉัน ณ.วันนี้ เธอจะมีสุขอยู่กับคู่ไหน แม้เธอไม่คิดถึงคนจากไกล ก็ขอให้ดูแลแค่ตัวตน ฉันจากมานานแล้วแต่ยังรัก ใจยังปักรักเธอทุกเมื่อหน ไม่เคยร้างหางไปเหมือนบางคน เพราะรักต้น..รักตอ..ขอแค่เธอ
3 มิถุนายน 2546 21:05 น. - comment id 142913
ฉันรักคุณต้นไม้ที่ตรงไหน สำรวจใจกายอยู่มิรู้หวั่น ได้จับต้องหัวใจหลงไหลพลัน แล้วไม่หวั่นว่าฝันนั้นไม่จริง มีไหมหนอวันไหนไม่คิดถึง แม้คืนหนึ่งลืมฝันเหมือนถูกสิง ได้ร่วมแนบอิงแอบมิประวิง ตื่นขึ้นยิ่งรู้ว่าฝันนั้นทะลาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
