กลอนคนเหงาใครเล่าจะเข้าอ่าน ใช่เบิกบานอ่านมาน้ำตาไหล กลอนรักเศร้าเลือนร้างหนทางไป แค่หัวใจเจ็บช้ำซ้ำเกินพอ จะบอกเขาได้ไงว่าเรารัก ที่ประจักษ์นั้นไซร้ไม่เป็นต่อ เดินจากมาหม่นหมองร้องจนพอ ใครจะง้อคนช้ำพร่ำเสียงมา จากมาแล้วแม้ใจยังใฝ่คิด ขาดญาติมิตรเริ่มหมองจนร้องหา นกตัวน้อยล่องเรื่อยไปตามเวลา ไม่อาจพาร่างช้ำกล้ำฝืนทน โอ้..ยอดรักจากมาน้ำตาท่วม เคยได้ร่วมสนทนามาหลายหน จำใจจากพรากไกลทั่วแดนดล แต่ไม่พ้นคิดถึงเธอ..ที่เผลอจอง
มายา(ไร้ตัวตน) 25 เม.ย. 2546 00:38 น. - ID 32911 
717
13
0
25 เมษายน 2546 00:42 น. - comment id 131034
ไม่ต้องบอกหรอกหนาว่าแค่ฝัน เมื่อถึงวันรู้ทางจึงห่างหาย ใช่ไม่เจ็บปวดร้าวคราวรักคลาย เมื่อกระต่ายหมายจันทร์ฉันฝันเอง
25 เมษายน 2546 00:48 น. - comment id 131036
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5859 อยากจะฝันถึงวันที่ไปได้ กว่าจะถึงจุดหมายคงหายเหงา อยากจะมีแค่เพียงเสียงเบาเบา บอกว่าเข้าใจซึ้งคนซึ่งไกล
25 เมษายน 2546 00:55 น. - comment id 131037
เคยเป็นนะ.. และตอนนี้ก็ยังรัก.. แจมว่า .. เป็นรักใส ๆ ที่ไม่น่าจะลืม แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดก็ตาม
25 เมษายน 2546 01:33 น. - comment id 131048
หวัดดีค่ะ คุณสีน้ำฟ้า หลงแค่ลมชมแค่เงาน่าเศร้าไหม ให้เขาไปทั้งใจไม่ใฝ่ถาม แอบหลงรักรอยเมตตาทุกชั่วยาม สิ่งที่ตามความเจ็บปวดร้าวรวดตน ทำไมเขาไม่เข้าใจก็ไม่รู้ ไม่อาจอยู่สู้หน้าพาสับสน แอบซาบซึ้งหัวใจใครบางคน แล้วแอบซนเผลอใจใฝ่รักเอง ไม่ใช่รักหรอกหนาที่พาเศร้า แค่หลงเงาเขาอยู่มิรู้แหนง ความอบอุ่นค่อยเคลือบคลุมจนสำแดง เขามาแกล้งแบ่งชนชั้นนั่นเกินพอ เขาไม่รู้ว่าที่รักเพราะใจห่วง เขาว่าลวงหลอกให้ใจเอยหนอ เราก็เราเขาก็เขา..ไม่ด้านรอ คนที่ท้อคือเราย่อมเข้าใจ
25 เมษายน 2546 02:10 น. - comment id 131063
ใจก็ใจของเราให้เขาได้ ไม่รักใจให้ไปไม่แหนหวง ให้ไปแล้วใจเจ้ากรรมนั้นหล่นร่วง ใจที่ห่วงหาคนรับคนกลับใจ ใครจะรับได้เล่าเมื่อใจยับ ใยไม่จับใจเขามาให้เราไข หรือว่าใจของเราที่ให้ไป กลับหลงใหลไม่กลับหลังคืนรังรวง
25 เมษายน 2546 10:27 น. - comment id 131128
ไม่เคยเห็นหน้าเขาแล้วไปจองได้อย่างไร งงจัง เอาเป็นว่าแวะมาให้กำลังใจนะ
25 เมษายน 2546 12:01 น. - comment id 131160
โอโห้ใจแท้แท้นิ
25 เมษายน 2546 17:35 น. - comment id 131268
ยอดเยี่ยมไม่เสื่อมคลาย
26 เมษายน 2546 08:01 น. - comment id 131485
รักเอยจากไหนเลย ปักใจเอย เฉลยทีลึ ใจให้เขาไป ไม่มีอยู่ในตัว กลัวน้ำตารัว มีแต่ตัว ใจใสไปไหน เขาเอาไปไรไร แต่ถ้าน้องมีภัย ใจใสเต้นรัว เป็นกำลังใจให้เธอ นิ
26 เมษายน 2546 15:56 น. - comment id 131588
^J^ .................. สวัสดีครับ คุณมายา ฯ........กลอนรับประทานใจดีครับ......อิอิ.........ฯ
27 เมษายน 2546 02:29 น. - comment id 131868
เหงาใจจังทำไมใจข้าฯเหงา ช่วยคลายเศร้าให้เราได้ใช่ไหม มีแต่ร้างข้างแรมมีเปลี่ยวใจ สุดช้ำใจใจเหงาของเราเอง ไม่อยากบอกว่ารักที่ภักดิ์นั้น คงเหลือวันจืดจางเลิกร้างได้ ปวดจริงหนาเบ้าตาน้ำข้างใน เจ้ารู้ไหม ข้าฯร้องไห้มาหลายคืน ใครจะช่วยซับน้ำตาเล่าครานี้ มือที่เคยปรานีมีให้ชื่น ข้าฯเป็นแค่คนร้าวปวดทั้งยืน ที่ข้าฯฝืนเพราะต้องทำย่ำต่อไป
27 เมษายน 2546 21:55 น. - comment id 132117
ก่อนมาไม่คิดให้ดีก่อนนี่ จะกลับหลังก็ไม่ไหวไปเถอะไป ไปหาใหม่เอาข้างหน้า มีเยอะไป
29 เมษายน 2546 16:57 น. - comment id 132989
ถือว่าชายจึงเสาะเพาะข้างหน้า หญิงอย่างข้าฯถือรักศักดิ์ใหญ่หลวง เป็นแค่หญิงที่เศร้าและช้ำทรวง ไม่ใช่ปวงดอกไม้ที่ชายเชย จะให้ชมก็แค่ที่อยากให้ ต่อกระสันต์อย่างไรหากข้าฯเฉย จะไม่มีทางเข้ามาทาบเลย ข้าฯคงเย้ยจนได้อายขายหน้าคน คำว่ารักมีให้เพราะใจข้าฯ ไม่นำพาว่าร้างหรือขื่นขม รักของข้าฯใหญ่ยิ่งกว่าโลกกลม ข้าให้ชมดมแค่ชายที่ควร
30 เมษายน 2546 08:21 น. - comment id 133339
กลอนหัวใจเจ้า เร้าโสกนิ ใครจะรับได้เล่าเมื่อใจยับ ใยไม่จับใจเขามาให้เราไข หรือว่าใจของเราที่ให้ไป กลับหลงใหลไม่กลับหลังคืนรังรวง แจมนิ ใจใสหลงแน่แท้ความดี ให้ทุกทีใจหายไปหลายหน หัวใจไม่อยู่กลับตัวตน ก็แม่แท้อีกคนไงให้ใจลูกมานะคนดี มีคุณอุ่นใสมอ รักใจแม่นิ ใครจะช่วยซับน้ำตาเล่าครานี้ มือที่เคยปรานีมีให้ชื่น ข้าฯเป็นแค่คนร้าวปวดทั้งยืน ที่ข้าฯฝืนเพราะต้องทำย่ำต่อไป แจมนิ เส้าด้วยคน รักพักใจเอย หักใจแล้วแล้วใจหักนะเอย น้ำตาไหลจากใจเลย เฉยหันหลังไปไม่ให้เขาเห็นน้ำตา ใจใสปลอบใจโศก ใสไกวโบยโบกร้างโลกลวง รักพักใจพี่แสนเป็นห่วง ใจแม้กลวงก็ดีกว่าลวงโลกใจโลเล ใจให้เขาไปเถดจอมใจ ใจให้เขาไปเขาหิวไง ใจให้ไปไม่หังไร ใครเห็นใจเห็นไงใจเจ้าดูรู้ เจ้าใจงาม นึกถึงนะ
30 เมษายน 2546 15:11 น. - comment id 133473
เห็นแค่น้ำทักทายหมายว่าห่วง ตะวันล่วงเลยลับดับสิงขร ใจยังร้าวกลับยืนมิหลับนอน ใจยังอ่อนระอามิกลับจำ ร่างที่คาว..ร้าวที่ใจ มีใครหรือ จะเอื้อมมือรองรับหรือกลับหนำ ใจที่ร้าง ร่างที่ถอย ต่ำต้อยครัน ล้างน้ำกันใส่ตระกร้า....เอาทาเกลือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
