เหมือน....เงาใจ......

มายา(ไร้ตัวตน)


เขาเป็นแค่แม้เงาที่เฝ้าหลง
ใจพะวงหลงหาน้ำตาไหล
ไม่เคยพบเคยพานคนห่างไกล
แต่แล้วใจแอบฝากรักร่วมภักดี
เป็นแค่คนที่ผ่านมาด้านหน้า
แม้นานมาไม่เคยจักหมองศรี
เป็นแค่เงารอยช้ำพร่ำทวี
เป็นคนที่ไม่รู้จักกลับรักเธอ
เธอเป็นต้นฉันเป็นดอกย้ำยอกจิต
รักไม่ผลิใบบานดั่งพานเผลอ
เขาไม่เคยเห็นเราที่ละเมอ
คนที่เพ้อกลับอ่อนใจใช่หนีมา
วันนี้แทบขาดใจเหมือนใจขาด
อนุมาตรวางวัดสุดจัดหา
จะร่ำร้องบอกไปสุดพรรณา
แล้วคนบ้าที่ไหนเขาจะเฝ้าคอย
หากฉันเป็นแค่มายาไม่ว่าหรอก
ใจเคยบอกกับตัวหากลัวไม่
ร่ำร้องเรียกเธอจ๋าสัญญาใจ
แต่ก็ไม่มีวันจรดรันทดทรวง
ฉันจากเธอมาแล้วคงเข้าจิต
ถูกหรือผิดเปลี่ยนไปหนอใจหวง
เป็นคนที่เผลอใจให้ทั้งดวง
ใครจะห่วงใครจะรับซับน้ำตา				
comments powered by Disqus
  • ทะเลรัก

    21 เมษายน 2546 20:33 น. - comment id 129540

    T__T
    
    เศร้า
  • ม้าก้านกล้วย

    21 เมษายน 2546 20:51 น. - comment id 129551

    ยินดีต้อนรับ จากห้องเกษตรกร (ใช่ป่าวเอ่ย)
    จากคนที่แนะนำให้มาเล่นห้องนี้
  • มายา(ไร้ตัวตน)

    24 เมษายน 2546 10:18 น. - comment id 130657

    หวัดดีค่ะ คุณม้าก้านกล้วย...
    ขอบคุณที่ชี้นำสิ่งที่เหมาะสมกับฉันค่ะ
    คงจะมีที่ให้ซุกซน เหมือนใจคิดแล้วหล่ะ
    ความจริง กลอนเพ้อ ไม่ใช่ฉันเพ้อ
    ยินดีที่เจอกันน่ะค่ะ....
    ฉันมีที่นี่หล่ะค่ะ ไม่ได้ไปที่ไหนอีก
    ชอบเล่นที่เดียว งานก็เยอะ ชีวิตก็ไม่วุ่นวาย
    แฮ่ๆๆ...แต่อยากจะระบายออกมาเรื่อยๆ
    ใครไม่อ่านก็ไม่ว่ากันค่ะ เพราะระบายแปลว่าถ่าย...จะ(ตก)ทอดหรือไม่ไม่สำคัญ
    หุหุหุ...คนร้อนวิชา...มายาเอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน