เขาเป็นแค่แม้เงาที่เฝ้าหลง ใจพะวงหลงหาน้ำตาไหล ไม่เคยพบเคยพานคนห่างไกล แต่แล้วใจแอบฝากรักร่วมภักดี เป็นแค่คนที่ผ่านมาด้านหน้า แม้นานมาไม่เคยจักหมองศรี เป็นแค่เงารอยช้ำพร่ำทวี เป็นคนที่ไม่รู้จักกลับรักเธอ เธอเป็นต้นฉันเป็นดอกย้ำยอกจิต รักไม่ผลิใบบานดั่งพานเผลอ เขาไม่เคยเห็นเราที่ละเมอ คนที่เพ้อกลับอ่อนใจใช่หนีมา วันนี้แทบขาดใจเหมือนใจขาด อนุมาตรวางวัดสุดจัดหา จะร่ำร้องบอกไปสุดพรรณา แล้วคนบ้าที่ไหนเขาจะเฝ้าคอย หากฉันเป็นแค่มายาไม่ว่าหรอก ใจเคยบอกกับตัวหากลัวไม่ ร่ำร้องเรียกเธอจ๋าสัญญาใจ แต่ก็ไม่มีวันจรดรันทดทรวง ฉันจากเธอมาแล้วคงเข้าจิต ถูกหรือผิดเปลี่ยนไปหนอใจหวง เป็นคนที่เผลอใจให้ทั้งดวง ใครจะห่วงใครจะรับซับน้ำตา
มายา(ไร้ตัวตน) 21 เม.ย. 2546 18:10 น. - ID 32653 
879
2
0
21 เมษายน 2546 20:33 น. - comment id 129540
T__T เศร้า
21 เมษายน 2546 20:51 น. - comment id 129551
ยินดีต้อนรับ จากห้องเกษตรกร (ใช่ป่าวเอ่ย) จากคนที่แนะนำให้มาเล่นห้องนี้
24 เมษายน 2546 10:18 น. - comment id 130657
หวัดดีค่ะ คุณม้าก้านกล้วย... ขอบคุณที่ชี้นำสิ่งที่เหมาะสมกับฉันค่ะ คงจะมีที่ให้ซุกซน เหมือนใจคิดแล้วหล่ะ ความจริง กลอนเพ้อ ไม่ใช่ฉันเพ้อ ยินดีที่เจอกันน่ะค่ะ.... ฉันมีที่นี่หล่ะค่ะ ไม่ได้ไปที่ไหนอีก ชอบเล่นที่เดียว งานก็เยอะ ชีวิตก็ไม่วุ่นวาย แฮ่ๆๆ...แต่อยากจะระบายออกมาเรื่อยๆ ใครไม่อ่านก็ไม่ว่ากันค่ะ เพราะระบายแปลว่าถ่าย...จะ(ตก)ทอดหรือไม่ไม่สำคัญ หุหุหุ...คนร้อนวิชา...มายาเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
