จะขอต่อกลอนเหงายามเขาจาก แม้ที่พรากจากไปแทบใจหาย เขามาห่างร้างลืมดังเช่นเคย โอ้,,ใจเอ๋ย..สุดวิโยคเพราะโลกกลม โลกหนอโลก...มีรักอยู่แห่งไหน จะด้นดั้นตามไปในทุกหน จะขอรักจะถนอมและยอมทน จะรักจนต้นไม้นั้นไหวเอน มีความดีแค่กระพี้กจึงหลีกหลบ เขาไม่คบเราแล้วน่ะแก้วขวัญ จะหลีกร้างห่างหน้าในเร็ววัน เพราะว่าฉันถือศักดิ์แม้รักจริง จะไม่ให้รำคาญเมื่อพานพบ ไม่คอยเข้าไปประจบเพราะเป็นหญิง จะตัดรักตัดสวาทให้ขาดจริง ขอพึ่งพิงพำนักรักษาใจ รักต้นไม้ค่ะ มายา
มายา(ไร้ตัวตน) 21 เม.ย. 2546 01:58 น. - ID 32615 
629
4
0
21 เมษายน 2546 02:13 น. - comment id 129086
เมื่อยามเหงาเราหรือจะมีเพื่อน น้ำตาเลือนเหือดหายมิคลายเหงา เขาจากไปใจยับเสียงครางเครือ แล้วจะเหลือสิ่งใดไว้ให้เชย ไปเสียแล้วล่ะหรือ..มิสู้ฝืน ได้แค่ยืนหม่นหมองแอบร้องเฉย ก้มหน้าเคยยิ้มแย้มกลับละเลย โอ้อกเอ๋ย...มองเห็นไม่เป็นจริง รักกับเขาแค่เมลล์ที่เขียนส่ง ใจพะวงกลับช้ำเมื่อร้างสิง ไม่เคยเห็นหน้าตาว่ามีจริง หรือว่าสิ่งที่เห็น...เช่น...มายา.... รักต้นไม้ค่ะ มายา
21 เมษายน 2546 11:23 น. - comment id 129223
แต่งเก่งดีนี่ค่ะ แวะมาทักทายค่ะ
21 เมษายน 2546 11:46 น. - comment id 129247
ดีนี่ครับ
21 เมษายน 2546 12:58 น. - comment id 129319
รักต้นไม้เหมือนกันเลย .................................
21 เมษายน 2546 15:53 น. - comment id 129381
กลอนช่วยระบายได้ เนอะ
21 เมษายน 2546 17:58 น. - comment id 129456
ขอบคุณคนผ่านที่ทายทัก เป็นเพราะรักชักมาพาหวนเห แม้ว่าห่างแล้วไปใจรวนเร ก็ไม่เขวหวลกลับรับรักคืน
21 เมษายน 2546 21:01 น. - comment id 129559
อ่านกลอนบทนี้ ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง ที่เห็น มายา ไร้ตัวตน มารื่นบรรเลงอยู่ในห้องกวีไทย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
