...อย่าเศร้าใจ...

ใบบอนแก้ว

...อย่าขุ่นเคืองเรื่องอันใดในพี่นี้
ยอดยาหยีอย่าเคืองให้ใจนางหมาง
อย่าคิดแค้นแน่นดวงจิตคิดร้างจาง
ถึงจะห่างใช่จะปลื้มลืมใครไป
ยังห่วงหาอาวรณ์ถึงซึ่งรักนัก
สุดจะหักความคิดถึงตรึงใจไหว
ว่ารักพี่มีแต่น้องครองในใจ                     
แล้วจะให้รักร้างนิมิเคยเลย
ทุกเวลานาทีเปลี่ยนเวียนวันผัน
โอ้แจ่มจันทร์หนึ่งฤทัยไยเลยเฉย
ความรู้สึกนึกเพียงว่าอย่าเฉยเมย
ขอให้เอ่ยโปรดเถิดอย่าหาเรื่องเคือง
เห็นตะวันนั้นบ้างไหมใกล้ลับดับ                                          
แสงที่จับเงาน้ำพาฟ้าเรืองเหลือง
เงาในน้ำค่ำเริ่มแบ่งแสงเรืองเนือง
แล้วมองเบื้องบนซินั่นจันทร์ดารา
แสงสว่างพร่างพรายพราวดาวจันทร์นั่น             
เหมือนพี่นั้นที่เคยลับกลับมาหา
ไม่ลืมเลือนเพื่อนคู่คิดชิดกายา    
คืนสู่ฟ้าเปรียบเช่นน้องครองในใจ
ควรตระหนักรักพี่นั้นมั่นแน่แท้
โอ้โฉมแม่ยิ้มเพื่อพี่นี้ได้ไหม
พี่ยิ่งเศร้าเจ้าจะร้องหมองไปไย
เอนซบไหล่ฟังเสียงคลื่นคืนนี้ดี...              
                                   
.........บังคับพิเศษ.....- คำที่ 8,9 (ในกระทู้นี้) ในแต่ละวรรคให้ใช้เสียงสระเดียวกันครับ