ผู้คนมากมาย เดินผ่านไปมา ฉันยืนอยู่คนเดียว ท่ามกลางผู้คนมากมาย คิดถึง เธอคนที่เคยอยู่ในอ้อมแขน วันนี้ ฉันมีแต่ความเหงา กับอ้อมแขนที่ว่างเปล่า ใยโยงแห่งความทรงจำ พริ้วพัดไปมาในสายลม อ้างว้างที่เข้าเกาะกุม ใจเอย..จะทนได้อีกสักแค่ไหน หลับตา นึกเสียว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้ โอบกอดอ้อมแขนที่ว่างเปล่า น้ำตารินไหลในสายลม