เธอสอนฉัน

ลูกเป็ดขี้เหร่

ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ฉันรับรู้ดีว่า สูญเปล่า ลงเท่านั้น
ความรักที่รวมใจ กำลังเปลี่ยนไป ไม่มีวัน
คงยากที่จะประคองฝัน ที่ผ่านกันมา
ผลลัพธ์ของเธอกับฉัน
ฝืนไปก็เท่านั้น มันไร้ค่า
เราเข้ากันไม่ได้ เราเปลี่ยนไปตามเวลา
เธอต้องเดินไปข้างหน้า บอกอำลาแล้วจากไป
ก็ไม่เคยคิด
ที่จะรั้งเธอเลยซักนิด  ทำไม่ได้
เมื่อคนไม่ต้องการ จะรั้ง จะต้าน อยู๋ทำไม
ฉันเองก็ปวดใจ แต่ไม่เป็นไร อย่าห่วงกัน
ก็ดีใจกับที่ผ่านมา
เธอสอนให้เรียนรู้ว่า คนอย่างฉัน
มีหัวใจ และรักใคร เป็นเหมือนกัน
ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีวันนั้น วันที่ไม่มีวันหวนคืน
ความรักที่เธอเคยให้
ฉันจะเก็บมันเอาไว้ ทั้งยามหลับ ยามตื่น
ครั้งหนึ่ง ฉันเคยมีรัก หัวใจประจักษ์ หยัดยืน
แม้เธอจะไป ไม่หวนคืน ฉันยินดี หยิบยื่น ให้เธอไป
				
comments powered by Disqus
  • idaho

    9 เมษายน 2546 23:41 น. - comment id 124661

    อื้อ...ขนาดมั่วนะ  คล้ายๆเรื่องใครมะรู้
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    10 เมษายน 2546 00:11 น. - comment id 124702

    งง ๆ อยู่ง่ะ เก็บไว้ๆได้ยังกะสร้อยแหวนเงินทอง
    เอ๊ะ รักที่ว่าน่ะ รูปพรรณสันฐานเป็นไงนะ
  • windsaint

    10 เมษายน 2546 00:14 น. - comment id 124704

    เหมือนใครน้อ ม่ายรุ อิอิ
  • นายดอกไม้

    10 เมษายน 2546 06:04 น. - comment id 124737

    ตลอดเวลาที่ผ่านมา....(ฮืมมมม คิดก่อน)
    อยากรู้ว่ามัยน้าจึงสูญเปล่า....( นั่นนะสิน้า)
    ทั้งทั้งที่ก็มีถึงสองเรา.....(เอแล้วตอนนี้เธอไปไหนน้า)
    แล้วใยเศร้าใยเหงา...เมื่อเจ้าไป....(แปลกจังเลยอ๊ะ) 
    
    อิอิ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    10 เมษายน 2546 21:10 น. - comment id 125052

    อ่ะค่ะ   พี่อัยซ์  คล้ายเรื่องใครเหรอ  พี่ลมด้วย เรื่องใครอ่ะ  นึกออกบอกด้วยนะ  
    
       ฤกษ์คะ รัก  เป็นไง  ไม่รู้เหมือนกันอ่ะค่ะ  บอกไม่ถูก  ไม่เคยมีฟามรัก  อิอิ
    
       นายดอกไม้คะ  กลอนคุณน่ารักมากค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน