หากเจ็บช้ำระกำใจ....ที่ใกล้ฉัน คงเป็นวันแสนเศร้าร้าวจริงหนอ คงเป็นฉันให้คนนั้น...นั้นเฝ้ารอ แค่ขอโทษ.. ขอโทษ ...คงไม่พอ
9 เมษายน 2546 07:41 น. - comment id 124225
อ๊ะ ยกโทษให้แหละ อิอิ แต่ต้องเลี้ยงหนมนะอ๊ะ
9 เมษายน 2546 12:12 น. - comment id 124332
พี่เสก...ยกโทษให้มัยอ่ะ แต่แก้มมะยกโทษนะ...จะบอกให้
11 เมษายน 2546 01:28 น. - comment id 125241
ปากแข็ง... เกินใจไปหรือป่าว ปวดร้าว... เพราะตัวไม่เอื้อนเอ่ย แค่เพียง...พูดออกไปอย่างใจเคย ..คงลงเอยได้อย่างไม่ยากเย็น..
11 เมษายน 2546 01:38 น. - comment id 125247
ในเมื่อ คนนั้น ยังมีความหมาย ในเมื่อ หัวใจ ยังเพรียกหา ในเมื่อ หัวใจ ไม่เคยร้างลา แล้วทำไม? ไม่กล้าเอ่ยออกไป
11 เมษายน 2546 15:11 น. - comment id 125448
จะเอ่ยเอื้อน เลื่อนลอย คอยประโยชน์ เธอไม่โปรด ปรารถนา วาจาฉัน จะเพรียกหา กล้าได้ อย่างไรกัน เมื่อเธอนั้น ไม่ใส่ใจ ไม่ใยดี
12 เมษายน 2546 02:26 น. - comment id 125667
อย่าปิดกั้นทางไว้แค่ใจคิด จะถูกผิดได้เอื้อนเอ่ยเฉลยไข แม้มันอาจไม่เป็นเช่นดั่งใจ เอ่ยออกไปเปิดทางบ้างยังดี