ฟังเพลงเศร้าให้ช้ำใจเล่น ลมพัดเย็น มานั่งตากแสงดาวริมหน้าต่าง เขียนไดอารี่...นึกถึงวันคืนที่เคยมีไปพลาง จบลงแล้วทุกอย่างแต่ยังไม่อาจลืมไป เธอรู้หรือเปล่าว่าทิ้งความเหงาไว้ที่นี่ ซึ่งเป็นตัวเพิ่มดีกรีความอ่อนไหว อาจดูเหมือนฉันช่างจดช่างจำ--จนยากจะเข้าใจ แต่ความสุขเล็กน้อยที่เคยมีเธอมันยิ่งใหญ่--จนฉันไม่อาจลบมันไปได้จริงๆ
7 เมษายน 2546 19:29 น. - comment id 123462
ก็มันไม่น่าลืม..จริง ๆ นี่นา
7 เมษายน 2546 20:02 น. - comment id 123471
ช่างจดช่างจำจริงๆๆน่ะ
7 เมษายน 2546 22:30 น. - comment id 123511
................................. :) เห็นชื่อแล้วนึกถึงเพลงนั้นน่ะ เพลงที่มันร้อง ยังไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม ไม่ลืม อิอิอิ ................................. ;)
7 เมษายน 2546 22:41 น. - comment id 123522
ลืมยากเนอะ ---
7 เมษายน 2546 23:09 น. - comment id 123545
ที่อยากให้จำกลับลืม (เรียนหนังสือ) ที่อยากให้ลืมกลับจำดีนัก(ก็ที่เขียนมายืดยาวเป็นกลอนเป็นโคลงนั่นแหละแถมยังจดใส่ไดอารี่อีก ไปจำจดไว้ทำไมเรื่องไร้สาระทั้งน้าาาาน)
8 เมษายน 2546 16:46 น. - comment id 123906
ไม่อยากจะลืมเธอ ทั้งที่เธอเผลอไปมีใคร ไม่อยากจะลืมใจ แต่ก็ให้เธอไปแล้วทั้งดวง ****ขอร่วมจดจำด้วยคนนะ และอยากฝากบอกคุณฤกษ์ ด้วยว่า ความรักไม่ใช่เรื่องไร้สาระค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่สวยงามมาก ๆๆๆๆๆๆ ขอช่วยฝากบอกด้วย ขอบคุณค่ะ ****
8 เมษายน 2546 20:00 น. - comment id 124016
จะเห็นว่ายังไงเราก็กลมเกลียวกันอีตรงที่ชอบอ่านกลอนเหมือนกันนั่นแหละค่ะ ... ...ว่ามะ ^___^
9 เมษายน 2546 14:31 น. - comment id 124391
ช่าย...ลบยากจริง ๆ