ละครบทหนึ่ง
ผู้หญิงไร้เงา
อาจเป็นเพียงความรู้สึกของฉันฝ่ายเดียว
โดยไม่มีเธอเอี่ยวเข้ามาเกี่ยวข้อง
แต่เป็นเพราะหัวใจไม่ยอมให้ใครมาจับจอง
หรือเป็นเจ้าของนอกจากตัวเธอ
เลยพยายามดึงเธอมาข้องเกี่ยว
ทั้งที่เธอมีใจเดียวคือตัวเขา
แต่เป็นเพราะอยากให้มีคำว่า เรา
เลยทำลายมิตรภาพเก่า ๆ ระหว่างเขากับเธอ
ทั้งที่ฉันรู้ว่ามันคือความผิด
แต่เป็นความคิดอยากดึงเธอเข้ามาหา
จึงทำให้เขาของเธอต้องเสียน้ำตา
โดยไม่รู้เลยว่าความจริงเป็นเช่นไร
แต่ฉันก็ยังไม่เคยสำนึกผิด
พยายามทำตัวใกล้ชิดกับเธอเสมอ
แต่เพราะเธอไม่เคยมีฉันในสายตาของเธอ
ฉันจึงได้แต่เพ้อเพียงลำพัง
ต่อมาฉันถึงได้รู้
ว่าทำตัวน่าอดสูมากเพียงไหน
เลยขอแก้ตัวให้เธอได้สมความปรารถนาของหัวใจ
ยอมไปพบใครที่ใจเธอต้องการ
และเล่าเรื่องราวเก่า ๆ ให้เขาฟัง
ฉันคงทำได้แค่นั้นสำหรับการไถ่โทษ
ขอให้เธอเลิกโกรธฉันจะได้ไหม
แต่ความรู้สึกลึก ๆ ของหัวใจ
ยังเธอทั้งที่เธอไม่เคยมีใจให้ก็ตาม