กึ่งกลางของความถูกผิด

คะน้า

เหมือนยืนอยู่บนปากเหว
เบื้องหน้าคือความเลวที่แสนร้าย
เบื้องหลังคือโลกเงียบที่เดียวดาย
ยังไม่รู้แม้จุดหมายของตัวเอง
หมิ่นเหม่ต่อความอัปยศ
และรันทดกับการถูกข่มเหง
เอาความรักมาล้อเล่นอย่างครื้นเครง
ไม่หวาดเกรงถึงผลร้ายที่ตามมา
เพียงอยากเก็บเธอไว้แค่ในนั้น
เป็นแค่คนสำคัญที่โหยหา
เป็นความสุขหล่อเลี้ยงวันเวลา
เป็นเพียงภาพมายาระหว่างกัน
ในความจริงไม่มีทางจะเป็นได้
จึงขอใกล้เธอได้แค่ในฝัน
ให้หัวใจอบอุ่นแค่มีกัน
ไม่ขอแย่งความผูกพันมาจากใคร...				
comments powered by Disqus
  • สีน้ำฟ้า

    26 มีนาคม 2546 22:16 น. - comment id 119090

    ดีจัง.. แต่ก็
    โหดร้ายเนอะ.. ที่บางครั้งความจริงกับหัวใจมักสวนทางกันเสมอ
  • พิราบสีขาว

    26 มีนาคม 2546 22:33 น. - comment id 119093

    รักจะอยู่กับเราตลอดไปถ้าเรารักเป็น
  • พิราบสีขาว

    26 มีนาคม 2546 22:33 น. - comment id 119094

    ความรักไม่มีคำว่าผิดถูก
  • **กัลลดา**

    27 มีนาคม 2546 09:30 น. - comment id 119199

    ชอบบทสุดท้ายมากเลยคะ...ไพเราะกินใจมากคะ...ขอชื่นชมนะคะ.....
  • ลดาดวง

    27 มีนาคม 2546 21:54 น. - comment id 119453

    มองโลกสวยด้วยหัวใจที่ใสสด
    โลกงามงดหมดจดใจจนใหลหลง
    แม้โลกร้ายคล้ายห้ำหั่นให้ปลิดปลง
    หวังดำรงคงงามยามโลกแล้งดับแรงร้อนด้วยใจนี้ที่ฉ่ำเย็น..
    
  • ซินดี้

    29 มีนาคม 2546 09:28 น. - comment id 119983

    โอ้โห กินใจมากเลยค่ะ ทำไมตรงใจได้ขนาดนี้ค่ะเนี้ย อ่านไปแล้วบอกได้เลยว่าเยี่ยมค่ะ เยี่ยมจริงๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน