เหมือนยืนอยู่บนปากเหว เบื้องหน้าคือความเลวที่แสนร้าย เบื้องหลังคือโลกเงียบที่เดียวดาย ยังไม่รู้แม้จุดหมายของตัวเอง หมิ่นเหม่ต่อความอัปยศ และรันทดกับการถูกข่มเหง เอาความรักมาล้อเล่นอย่างครื้นเครง ไม่หวาดเกรงถึงผลร้ายที่ตามมา เพียงอยากเก็บเธอไว้แค่ในนั้น เป็นแค่คนสำคัญที่โหยหา เป็นความสุขหล่อเลี้ยงวันเวลา เป็นเพียงภาพมายาระหว่างกัน ในความจริงไม่มีทางจะเป็นได้ จึงขอใกล้เธอได้แค่ในฝัน ให้หัวใจอบอุ่นแค่มีกัน ไม่ขอแย่งความผูกพันมาจากใคร...
26 มีนาคม 2546 22:16 น. - comment id 119090
ดีจัง.. แต่ก็ โหดร้ายเนอะ.. ที่บางครั้งความจริงกับหัวใจมักสวนทางกันเสมอ
26 มีนาคม 2546 22:33 น. - comment id 119093
รักจะอยู่กับเราตลอดไปถ้าเรารักเป็น
26 มีนาคม 2546 22:33 น. - comment id 119094
ความรักไม่มีคำว่าผิดถูก
27 มีนาคม 2546 09:30 น. - comment id 119199
ชอบบทสุดท้ายมากเลยคะ...ไพเราะกินใจมากคะ...ขอชื่นชมนะคะ.....
27 มีนาคม 2546 21:54 น. - comment id 119453
มองโลกสวยด้วยหัวใจที่ใสสด โลกงามงดหมดจดใจจนใหลหลง แม้โลกร้ายคล้ายห้ำหั่นให้ปลิดปลง หวังดำรงคงงามยามโลกแล้งดับแรงร้อนด้วยใจนี้ที่ฉ่ำเย็น..
29 มีนาคม 2546 09:28 น. - comment id 119983
โอ้โห กินใจมากเลยค่ะ ทำไมตรงใจได้ขนาดนี้ค่ะเนี้ย อ่านไปแล้วบอกได้เลยว่าเยี่ยมค่ะ เยี่ยมจริงๆ