คิดคิดคิดความคิดมันวนเวียน เขียนเพียรเขียนจึงไม่เปลี่ยนจากจุดเก่า วนวิ่งวนวุ่นวนกับความเหงา เทียบทบเงาที่ยังเหงาเหมือนเก่าก่อน วันคืนวันผ่านมานั้นคืออดีต ข้ามเส้นขีดจากอดีตที่หลอกหลอน ไหลเรื่อยผ่านสร้างตำนานของบทกลอน เปลี่ยนบทย้อนภาพสะท้อนของเรื่องจริง ผันและผ่านคือวันวานของเรื่องเก่า เล่าเคยเล่าแทรกความเศร้าไม่ละทิ้ง ซ้ำและซากฉุดกระชากซากความจริง เลือนทุกสิ่งเพิ่อดำดิ่งกับมายา เสพอักษรบนบทกลอนที่หลากหลาย หวังช่วยคลายปมร้ายอันปริศนา เลือนและลดภาพปรากฎที่ลวงตา ไขมายาของปริศนาในบทกลอน...
24 มีนาคม 2546 21:08 น. - comment id 118357
เห็นด้วยค่ะ อ่านมาก..ก็รู้มากขึ้น
24 มีนาคม 2546 22:11 น. - comment id 118393
เห็นแล้ว เห็นด้วย เห็นคะน้ากลับมาแล้ว ดีใจจัง
25 มีนาคม 2546 11:12 น. - comment id 118567
ตรงใจดีจังเลยค่ะพี่คะน้า ^-^
25 มีนาคม 2546 11:13 น. - comment id 118568
หง่ะ -- ชื่อหายอีกแล้วอ่า
25 มีนาคม 2546 15:07 น. - comment id 118624
ต้องแบบนี้สิ...คะน้า...รออ่านผลงานอยู่นะคะ
25 มีนาคม 2546 17:30 น. - comment id 118664
ํํ-__- อืม....ไม่เจอะกันนาน คิดถึงพี่คะน้าเน้อ... กลอนของพี่นี่ทำให้อยากค้นหาปริศนาที่ซ่อนตัวอยู่ในทุก ๆ บทกลอนจัง
25 มีนาคม 2546 23:57 น. - comment id 118807
น่ารักกันจังยังอุตส่าห์ไม่ลืมกัน คือมันยังคิดๆอะไรไม่ค่อยออกเลยแต่งไม่ค่อยได้อ่ะค่ะ แต่คิดถึงทุกๆคนนะคะ