ฉัน...โง่กับความอยาก? ชื่อเสียงศักดิ์-การยอมรับ-ความโดดเด่น แม้ทิ้งทุกอย่างที่ฉันเป็น สังเวยเซ่นตัณหา-ความต้องการ และนี่นิยามโลกสับสน ดี-เลวคละปนมีสืบสาน อุดมการณ์-หน้าตา-การงาน ต้านทาน-จับจด-เห็นแก่ตัว ฉันต้องศึกษาอีกมากแยะ คน-แพะ? ป้ายสีเปรอะสังคมชั่ว ฝักใฝ่ผลประโยชน์หน้าตามัว ปกปิดกลัวใครล้วงรู้ลึก! แล้วมนุษย์ก็คือหุ่น ลงทุนทำอย่างชาด้านความรู้สึก ยอมเป็นทาสให้วัตถุคุมสำนึก จุดเพลิงศึกฆ่าฟันแก่งแย่งกัน ...จนมีควายลุกทิ้งสายรั้งคาด ประกาศขอทำตามความฝัน อยากเป็นมนุษย์เพื่อฝ่าฟัน ด้วยมั่นจะรังสรรค์ให้คุ้ม ค่าของคน ท้ายสุดฉันอยากเป็นควาย ให้รั้งสายปล่อยเลยไร้ใครสน ดีกว่าเป็นมนุษย์ทุกข์ทน ถามหา ค่าของคน ให้อายควาย! กลางเมืองเรืองเจริญมีเพียงร่าง ละวางคำ คุณค่า ปราศความหมาย ตึกยิ่งสูงเสียดเคียงคู่-ทำลาย กับความตายเสียดายชีพ-ใครใช้คุ้ม?
จิรัฐิติกาล 24 มี.ค. 2546 17:01 น. - ID 31181 
868
1
0
25 มีนาคม 2546 08:09 น. - comment id 118486
เปรี่ยมพลัง..แฝง ธรรมรส.. รักษาใจ... หาอ่านยาก..ทำให้อยากอ่าน ขอบคุณที่เขียน
2 เมษายน 2546 17:11 น. - comment id 121518
.........ดีครับดี.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
