สุภาพบุรุษเมฆขาว ใฝ่ฝันถึงสุภาพสตรีดวงดาวที่สวยสุกใส แม้บุรุษเมฆขาวมีตะวันเป็นเพื่อนรู้ใจ ยังเฝ้าแอบเหงาเมื่อเห็นดาวกับจันทร์ฉายอยู่เคียงข้างกัน อยู่ห่างด้วยระยะต่างของสีฟ้า แอบเหว่ว้าเมื่อรู้ว่ารักไม่มีวันสมหวัง เมฆขาวกับดวงดาวกลางคืนกับกลางวัน ห่างเหมือนคนละฝั่งฝันทั้งที่ความจริงนั้นเหมือนอยู่ไม่ไกล จึงยอมเปลี่ยนตัวเองเป็นเมฆดำแสนเศร้า ทุกคืนจะแฝงตัวอย่างเหงาๆ--มองดาวหยอกล้อจันทร์ฉาย ไม่รู้เลยเมื่อไหร่สุภาพสตรีดวงดาวจะเห็นใจ หลายคราวที่ท้อจนแอบร้องไห้-- แต่ใครๆต่างเห็นค่าน้ำตาเป็นฝนโปรยปรายเท่านั้นเอง
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 12 มี.ค. 2546 15:25 น. - ID 30505 
860
8
0
12 มีนาคม 2546 16:10 น. - comment id 114135
เศร้สจังฮะ
12 มีนาคม 2546 17:09 น. - comment id 114165
โห..ฟังดูโรแมนติกจัง.. แต่เศร้าเหมือนกันนะคับเนี่ย
12 มีนาคม 2546 18:56 น. - comment id 114182
ขอเศร้าด้วยคนนะคะ
12 มีนาคม 2546 20:30 น. - comment id 114201
ก็..เหมือนฉัน กับเธอ อยู่ในโลกเดียวกัน เธออยู่ภาคกลางวัน..แต่ฉันเริ่มงานตอนค่ำ เจ็บในใจ ไม่รู้จะบอกอย่างไรว่าช้ำ เฮ้อ...ว่าจะเปลี่ยนกะ ก็ยังทำไม่ซักที.. แหะ ๆ แซวซะเสียเลยม๊ะ ชอบค่ะ..บทกลอนของคุณสวยแบบเศร้า ๆ
12 มีนาคม 2546 20:47 น. - comment id 114207
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ...... ก็อ่ะนะ....เศร้าวันละนิดจิตแจ่มใส
12 มีนาคม 2546 21:08 น. - comment id 114221
เพียงในความคิดคำนึง...คงเป็นที่ซึ่งได้มีเธอ.....
12 มีนาคม 2546 21:28 น. - comment id 114237
ง่า เศร้าจิงเลย เข้าใจเปรียบเทียบนะ ดีมากๆๆๆๆ เพราะด้วย
12 มีนาคม 2546 21:30 น. - comment id 114240
แทงกิ้วหลายๆค่า.......
12 มีนาคม 2546 22:09 น. - comment id 114263
สุภาพบุรุษเมฆขาว อย่าได้มองสุภาพสตรีดวงดาวให้เลอเลิศหนักหนา บางทีสิ่งที่เห็นอาจไม่จริงดังเช่นที่เห็นมา สุภาพบุรุษเมฆขาวจ๋าอย่าเศร้าเลย .......................... สุภาพบุรุษเมฆขาว รู้มั้ยสุภาพสตรีดวงดาวก็มีรักที่ไม่มีวันสมหวัง เวลาต่างพาให้เราห่างกัน กลางคืนกับกลางวันไม่รู้เมื่อกันที่จะลงเอย สุภาพบุรุษเมฆขาวอยู่บนฟ้าตอนเช้าสบายดีไหม สุภาพสตรีดวงดาวทางนี้อยากไปอยู่ใกล้ แต่ไม่มีกำลังพอจะทำให้สุภาพบุรุษเมฆขาวเห็นได้ จึงได้แต่มองเธอในยามจันทร์ฉายเท่านั้นเอง
12 มีนาคม 2546 22:10 น. - comment id 114265
สุภาพสตรีกลางสายฝน คืนฟ้าหม่น ไม่มีสักคนเคียงข้างห่วงหา สุภาพบุรุษ ที่รอคอยเสมอมา อยู่ไกลสุดฟ้า อยู่ไกลกว่าแสงพระจันทร์ อยู่กับฉันเถอะนะสายฝนพรำ อยู่ปลอบหัวใจที่มืดดำ หวาดไหวใจสั่น ช่วยล้างนําตาให้ได้ไหม ล้างจากใจให้กัน ฝนเอย..คืนนี้คงไม่มีใครโอบกอดฉัน นอกจากตัวเอง
12 มีนาคม 2546 22:11 น. - comment id 114266
ถ้านั้นฉันอยู่ในเหตุการณ์คืนนั้น สุภาพบุรุษม้าขาวคงไม่ทรมานขนาดนี้ ถึงยังไงคนที่ห่วงใยนายก็ยังมี สุภาพสตรีคนดีไม่ได้มีคนเดียว
10 มีนาคม 2547 12:55 น. - comment id 145250
** แม้จะเข้ามาอ่านช้าหน่อย แต่ขอบคุณ ถนนสายเก่าที่แนะนำให้อ่าน -- ชอบมาก ชอบการเปรียบเทียบ อ่านแล้วสวยงามจัง ขอเก็บไว้อ่านน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
