หนาวลมเหนือ เมื่อลมหนาวผ่านคราวไหน เหมือนมีใครทวงถามถึงความหลัง หนาวลมเหน็บเจ็บเพราะพริ้วทิวไม้บัง หนาวเพราะชังความชั่วของตัวเอง มีคนเขียนส่งมาให้ นานมาแล้ว
9 มีนาคม 2546 01:15 น. - comment id 113090
มาให้กำลังใจค่ะ ขอต่อกลอนนะคะ.. ฤดูกาลหวานดอกไม้สลายลับ เหลือใจยับกับรอยแผลแก้ไม่หาย หนาวใจไยทรมานนานกว่ากาย กี่ใจร้ายคล้ายตอกย้ำช้ำใจนานใช่ผ่านไปเช่นฤดู..
13 มีนาคม 2546 11:40 น. - comment id 114387
ฤดูหนาว...หนาวเหน็บ....ซ้ำเจ็บหนัก มาทายทัก...ความเหงา...เศร้าขื่นขม ฤดูร้อน...ใช่ผ่อนคลาย...คล้ายระทม เจ็บสะสม...ปวดระบม...ตรมที่ใจ ฤดูฝน...ทนทาน...นานทนได้ วันที่ร้าย...คล้ายผ่านพ้น...ยังทนไหว วันที่เจ็บ...เก็บกำ...ย้ำใจกาย มิสลาย...ย้ายผันเปลี่ยน...เวียนฤดู มาเถิดใจ...ที่ช้ำชอก...จะบอกให้ วันที่ร้าย...ได้ผ่านพ้น...จนทนไหว ฉันเคยเจ็บ...มาเหมือนกัน...ฉันเข้าใจ น้ำตาไหล...เคยรินหลั่ง...ดั่งสายธาร เจ็บซ้ำ ๆ...ปวดย้ำ ๆ...ช้ำเคยผ่าน ใจร้าวราน...มานานเนิ่น...เดินไม่ไหว ปวดแทบคลาน...สานไม่ต่อ...ท้อในใจ ยังผ่านได้...ยังยืนอยู่...ยังยืนยง
16 มีนาคม 2546 20:55 น. - comment id 115431
โอ้โห ใครครับ ใคร ข้าน้อยขอคาราวะ