ฟ้าอึมครึมเมฆหมุนม้วนตลบ เมื่อยามพลบพายุกระหน่ำซัด สายฝนหลั่งปานถล่มแรงลมจัด น้ำพาพัดสรรพสิ่งตลิ่งพัง เหมือนตัวเราลอยคอกลางเกลียวคลื่น หมุนเกลียวกลืนรันทดหมดความหวัง ความรักฉันลอยหลุดสุดประทัง อยากเลหลังหัวใจ....ใครต้องการ?
6 มีนาคม 2546 23:56 น. - comment id 112626
เรื่องความรักใครก็หนีไม่พ้นหรอก รักพ่อแม่ รักตัวเอง รักคนรัก และอีกหลายๆความรัก หนีไม่พ้นจริงๆ เฮ้อ ยุบหนอพองหนอ ......
7 มีนาคม 2546 00:32 น. - comment id 112639
หนีน้ำป่ากันก่อนเถอะ อย่าเพิ่งเลหลังหัวใจเลยนะ...
7 มีนาคม 2546 02:03 น. - comment id 112642
..เกาะขอนไม้..แล้วปีนเข้าฝั่งซะนะคะ..คนดี เราทำมาแล้ว..กำลังทำอยู่
7 มีนาคม 2546 10:12 น. - comment id 112674
เกาะแน่นๆๆน่ะค่ะ เปงห่วง เกาะอ้อมก่อนก็ได้ถึงฝั่งแล้วค่อยปล่อยเนอะ ...ล้อเล่นน่ะ...
7 มีนาคม 2546 17:02 น. - comment id 112756
เอามา..คิดเท่าไหร่ จะซื้อหัวใจคนไปปล่อยกลางน้ำเชี่ยว ดูซิ...ถ้ายังไม่มีคนแลเหลียว จะยื่นมือ..ไปให้ยึดเหนี่ยวอย่างเต็มใจ
7 มีนาคม 2546 18:20 น. - comment id 112784
เลหลัง เขียนผิดน่ะคุณ ลองเช็คคำใหม่ดูสิ
7 มีนาคม 2546 21:34 น. - comment id 112806
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาเยี่ยม ดาวสีหม่นครับช่วยบอกวิธีแก้คำผิดเมื่อโพสต์ไปแล้วด้วยครับ แก้ไม่เป็นง่ะ
10 มีนาคม 2546 08:56 น. - comment id 113396
เข้าไปแก้ในหน้าส่วนตัวของคุณ ทางด้านขวามือของกลอนจะมีช่องสี่เหลี่ยมสีเทา คลิกเข้าไปแก้ในนั้นนั่นล่ะ
10 มีนาคม 2546 11:12 น. - comment id 113424
ขอบคุณครับ แก้แล้ว
20 มีนาคม 2546 12:19 น. - comment id 116842
เปรียบเปรยซะ อืม..
13 เมษายน 2546 21:59 น. - comment id 126242
ฟ้าอึมครึมเมฆหมุนม้วนตลบ เมื่อยามพลบพายุกระหน่ำซัด สายฝนหลั่งปานถล่มแรงลมจัด น้ำพาพัดสรรพสิ่งตลิ่งพัง เหมือนตัวเราลอยคอกลางเกลียวคลื่น หมุนเกลียวกลืนรันทดหมดความหวัง ความรักฉันลอยหลุดสุดประทัง อยากเลหลังหัวใจ....ใครต้องการ? แน่ใจ...หรือกับการลืมวันเก่า แน่ใจ..หรือเปล่าที่จะเลหลัง แน่ใจ..หรือกับดวงใจที่เคยพัง แน่ใจ..หรือยังว่าพร้อมจะมีใคร!?