ดินแดน...แห่งภาพฝัน

ดาวสีหม่น


                            แสงเรืองรองของดวงดาวพราวระยับ
                            เมฆสลับสียวนตาอมฟ้าใส
                            สายรุ้งโค้งคั่นระหว่างทางยาวไกล
                            ก้าวข้ามไปบนเส้นทางกลางดวงดาว
                            เหมือนร่างน้อยลอยละลิ่วปลิวละล่อง
                            บนละอองฟองละมุนอุ่นไอขาว
                            เกล็ดน้ำค้างพรายพร่างลงส่งยิ้มพราว
                            สะเก็ดดาวโอบอุ้มประทุมพร
        
                            ริมทางเดินที่ผ่านม่านสายหมอก
                            ลมระลอกไหวเริงร่าท้าสิงขร
                            ดอกไม้งามเอนหลบลู่หมู่ภมร
                            ใบบัวบอนบานยวนตากว่าทั้งปวง
                            นี่น่ะหรือฤาเมืองฟ้าเวหาหน
                            ฤาร่ายมนต์กลหลอกเล่ห์สเน่ห์บ่วง
                            แม้เพียงพบติดประทับจับในทรวง
                            ดินแดนสรวงไกลแสนอยู่แดนใด...
				
comments powered by Disqus
  • idaho

    5 มีนาคม 2546 21:01 น. - comment id 112386

    ไม่ได้อ่านมานาน  ไม่รู้ว่าจะเบลอหรือเปล่ารู้สึกว่าดาวสิหม่นแต่งสำนวนแปลกไปแต่ไพเราะมากนะ  
    ++++++++++++++++++
    
    ดินแดน...แห่งภาพฝัน ....
    ลองเดินตามดวงตะวันของฟ้าใหม่
    ดินแดนซึ่งอยู่ไม่ห่างไกล
    ถิ่นแคว้นดาวในใจประกายวาว....
    
    
  • พรระวี

    5 มีนาคม 2546 23:23 น. - comment id 112436

    ขอชมเชยในลีลาของท่านดาวสีหม่นด้วยคนครับ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    5 มีนาคม 2546 23:45 น. - comment id 112442

    ทำพาสปอร์ตรึยังล่ะ ที่จะไปดินแดนแห่งนี้น่ะ
    เวลาที่เราสมหวังอะไรสักอย่าง โลกจะสดสวยไปหมดแม้แต่ความฝันก็งดงาม ทำให้ผู้ที่รับรู้พลอยสดชื่นไปด้วย ขอบคุณสำหรับบทกลอนไพเราะมากนี้ครับ
  • windsaint

    8 มีนาคม 2546 20:47 น. - comment id 113057

    แดนหนายหว่า หวังว่าคงมะใช่ ดีทูบีนา
    
    อ้อ มะเกี่ยว
    เพ่เดวิลเรา แต่งเก่งจาง อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน