...ต้องซมซานซ่านซ้านจิตคิดพร่ำเพ้อ เหมือนคอยคลายคล่ายคล้ายเก้อละเมอฝัน สร้างวิมานม่านม้านหรูอยู่กลางวัน ถึงมากมายม่ายม้ายนั่นนั้นไม่จริง คนรักไกลไกล่ไกล้พลาดขาดไออุ่น ตั้งหลายวาว่าว้าวุ่นครุ่นถึงหญิง นานเท่าไรไร่ไร้พี่ที่แอบอิง นึกเรื่องราวร่าวร้าวยิ่งน้องชิงชัง รักสะอางอ่างอ้างว้างช่างว้าเหว่ ลบเลือนรอยร่อยร้อยเล่ห์แล้วเลหลัง ให้ร้อนรนร่นร้นจิตคิดกลัวจัง กลัวใจพลอยพล่อยพล้อยพลั้งมิตั้งใจ จงปรานีนี่นี้พี่ที่ไกลน้อง ปล่อยซบเซาเซ่าเซ้าต้องหมองเพียงไหน หรือคิดรอนร่อนร้อนร้างหรืออย่างไร ปล่อยเศร้ารุมรุ่มรุ้มให้ไม่ชื่นชม ยิ่งการคอยค่อยค้อยหายคล้ายเป็นอื่น สุขกลับกลายกล่ายกล้ายชื่นเป็นขื่นขม ยินเสียงซึงซึ่งซึ้งคาดบาดอารมณ์ ฟังเสียงโอโอ่โอ้ข่มตรมเจียนตาย กรรมใดกันกั่นกั้นให้ใจเศร้านัก กลัวระอาอ่าอ้ารักจักสลาย จะร้างเลือนเลื่อนเลื้อนเล่นมิเว้นวาย เฝ้าแต่แลแล่แล้หมายภาพถ่ายนาง...
ใบบอนแก้ว 2 มี.ค. 2546 00:27 น. - ID 30005 
1074
3
0
2 มีนาคม 2546 08:28 น. - comment id 111561
ท่านใบบอนแก้วช่างสรรหากลอนกลบทที่ค่อนข้างจะสูญหายไปนานกลับมา ดีมากครับกวีรุ่นใหม่จักได้สำเหนียกถึงความซับซ้อนของการใช้ภาษาในเชิงกวี ถือได้ว่าเป็นการอนุรักษ์ความสดสวยแห่งภาษา ชมเชยครับ
2 มีนาคม 2546 11:39 น. - comment id 111567
ฝันกลางวันอย่างมีความสุข ก็ฝันไปเถิด ความฝันส่วนบุคคลย่อมเป็นสิทธิอันชอบธรรมของคนนั้น
2 มีนาคม 2546 13:39 น. - comment id 111595
โอ้โฮ! ทึ่งค่ะ และแล้วก็อึ้งกะตัวเอง มะไหร่น๊อ มะหร่ายจะเก่งยังงี้มั่ง
3 มีนาคม 2546 13:12 น. - comment id 111848
คือการคอยค่อยค้อยหายคล้ายเป็นอื่น หลับแล้วกลายกล่ายกล้ายตื่นตระหนกฝัน ยินเสียงซึงซื่งซื้งหมายในกายพลัน เพ้อเป็นเพียงเพี่ยงเพี้ยงวันอันแสนไกล...ฯ ขออนุญาตแต่งนะคะ...รู้ว่าแต่งไม่ค่อยดี..แต่มีความมุ่งมั่นที่จะทำ...ขอคำชี้แนะด้วยนะคะ..ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ..
17 เมษายน 2546 14:07 น. - comment id 127367
พี่ใบบอนเก่งจังค่ะ --- ว่าง ๆ ก็สอนเอมม้างก็ได้นะคะ --- เดี๋ยวค่าจ้างสอนจาเลี้ยงขวาล่ะกานนะคะ ----
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
