...ครึมครึมเงาเมฆครึ้ม...................คลุมหาว ซ่านซ่านสายลมหนาว...................เหน็บเนื้อ ครึมครึมคลับคล้ายคราว................คลาดเคลื่อน คล้อยนา ซ่านซ่านแม่ร้างเรื้อ.......................เร่าร้าวเรียมตรอม ฯ ...หนาวเหน็บเจ็บซ่านซ้อน.............เสียดทรวง เส่าสั่นรุกรานดวง-.........................จิตร้าว ครวญครางดั่งดาบควง...................บาดบั่น พลัดพรากอยากหน่วงน้าว..............นิ่มน้องครองกาย ฯ
17 กุมภาพันธ์ 2546 22:02 น. - comment id 109455
เป็นธรรมดาของคนเก่งทางโคลง การยักย้ายเล่นคำและสำผัสอักขระทำได้ดีเยี่ยม
17 กุมภาพันธ์ 2546 23:31 น. - comment id 109477
เดียวดายคนเดียวเปลี่ยว.....สันหลัง ง่วงหาวเหน็บหนาวจัง....คืนนี้ ดึกดื่นยังฝืนนั่ง.....ชมจันทร์ ข่มตา เพียงจันทร์กระจ่างฟ้า.....ชั่งน่าชม.... ....ไม่เก่งเลยสักนิด...รู้ว่าผิด.....แต่ก็ยัง...เฮ้อ
18 กุมภาพันธ์ 2546 03:33 น. - comment id 109494
เหน็บเนื้อหนาวสุด.. จับใจ.. ฟ้ามัยมองไป.. ไร้ดาว.. ห่างห่างร้างไกล.. หนาวเหน็บ.. ฟ้ามืดดับราว.. ใกล้สิ้น..ทุกสิ่ง.. ...เรนตื่น..มาแอบแต่ง...
18 กุมภาพันธ์ 2546 13:20 น. - comment id 109521
ตื่นเช้าจังเลย....แฮะๆเราเพิ่งจาลุกจากเตียง
18 กุมภาพันธ์ 2546 16:34 น. - comment id 109548
ขอบคุณคะ คุณพรระวี น้องๆทั้งสองคน ทำมายม่ายนอน หือ ...นอนดึกกันจังเลย