อาจจะมีสายลมที่พัดบาง กั้นระหว่างตรงกลางเราทั้งสอง อาจจะมีบางความเงียบเข้าครอบครอง ในยามที่เราต่างจ้องต่างมองตา แม้จะมีคำพูดสักร้อยหมื่น แห่งค่ำคืนที่เงียบงันและเหว่ว้า คำว่ารักที่เพียรเอ่ยกับลมพา ความห่วงหาโหยไห้ใต้เงาดาว จะมีไหมสักคำที่หลุดรอด ได้เอื้อนเอ่ยอ้อนออดว่าปวดร้าว มีบ้างไหมจะร่วงจากดวงดาว จะบอกรักได้ดังราวที่นึกไว้ อาจจะเป็นด้วยลมที่พัดแผ่ว พัดคำรักลอยแล้วไปถึงไหน เฝ้าแต่พ้อแต่เพ้อแต่เผลอใจ เพียงทำไมไม่เคยกล้าเอ่ยรัก
judas 17 ก.พ. 2546 12:50 น. - ID 29475 
871
1
0
17 กุมภาพันธ์ 2546 15:27 น. - comment id 109412
;) ก็อาจจะมีสายลมพรมพัดบ้าง ที่กันกลางห่างกายคล้ายเราสอง ภายในใจเงียบเหงาเข้าครอบครอง น้ำตานอง หลั่งไหลในสองตา แม้นคนพูดปลอบใจให้ร้อยหมื่น มิอาจฝืนคืนไร้จันทร์นั้นเหว่ว้า กล่าวคำรักจากใจให้ลมพา ความห่วงหาฝากให้ในแสงดาว จะมีไหมใจเจ้าที่เร้นรอด ฉันคงมอดใจคงม้วยด้วยปวดร้าว จะขอพรจากแสงแห่งดวงดาว รักมิร้าวใจไม่รอนขอวอนไว ฝากเจ้าเอยฝากเจ้าลมพรมพัดแผ่ว ฝากคำแก้วฝากคำรักไปถึงไหน เฝ้าเพียงฝันเพ้อละเมอในใจ แล้วเจ้าใยไม่กล้าเอ่ยเฉลยคำ ..... ~
19 กุมภาพันธ์ 2546 12:16 น. - comment id 109634
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^................^___^...........^*^
^*^
^*^ ^*^ ^*^ ^*^ ^*^
20 กุมภาพันธ์ 2546 16:21 น. - comment id 109836
:} ขอบคุณครับ แนทตี้ ขอบคูณมาก เงา (ว่าแต่ใครกันหละเนี่ย คนเนี้ย..)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
