ไม่รู้ทำไมต้องเป็นทะเล ที่จะต้องแบกรับความว้าเหว่ของใครต่อใครไว้ ที่ให้คนเหนื่อยล้า หนีมารักษาใจ และโยนภาระความเศร้ามากมายให้ทะเล ....ถ้าทะเลมีความรู้สึก บางทีอาจได้แค่ภูมิใจอยู่ลึกๆที่ได้เป็นเพื่อนคนช่างเหงา ว้าเหว่ แต่คงแสนเศร้า ในวัน ที่คลื่นว่างเปล่าซวนเซ แต่ไม่มีใครจะอยู่เพื่อ ปลอบโยน และรับฟังความว้าเหว่เลยสักคน
3 กุมภาพันธ์ 2546 18:36 น. - comment id 107357
นั่นสินะ ... ทะเลเศร้า! จะคิดถึงใคร
3 กุมภาพันธ์ 2546 21:26 น. - comment id 107386
อืม....ก็ดีอ่ะค่ะพี่วา เพราะว่าที่เค้าเอามาทิ้งที่ทะเล แร้วเค้าสบายใจทะเล(ใจ) ก็ดีใจที่เค้าเห็นเราเป็นที่พึ่งอ่ะนะคะ ^_^
4 กุมภาพันธ์ 2546 14:15 น. - comment id 107479
แหม งานนี้ทะเลมาตอบเองเชียวนะ ทั้งน้ำทะเล ทั้งทะเลใจ
19 มีนาคม 2547 11:33 น. - comment id 145278
มาเที่ยวทะเลที่ 2 ของถนนสายเก่าแล้ว แม้จะมาช้าแต่ มารับอรรถรสได้เต็มที่ เพราะเพิ่งแวะ ทะเล 1(การเดินทางของเกลียวคลื่น) มา -- พออ่านแล้วก็มีคำถามเช่นเดียวกันว่า ทำไมทะเลต้องแบกรับความรู้สึกเคร้าๆจากคนเรานะ -- ขอบคุณที่แนะนำให้อ่านทั้ง 2 ทะเล ทำให้รู้จักทะเลในมุมของถนนสายเก่าจริงๆ