หน้าส่วนตัว
เขียนจากความรู้สึก
อยู่ส่วนลึกของใจนี้
เปี่ยมปรารถนาดี
พร้อมจะมีให้แก่เธอ
ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง
ไม่รังเกียจเดียจฉันท์
หากมีความรู้อยู่นับพัน
ก็เต็มใจแบ่งปันให้เธอ
ถึงแม้ไม่มีใครรัก
น้อยคนรู้จักตรงนี้
แต่ไม่หยุดความหวังดี
ห่วงใยใส่ใจมีเสมอมา
เพียงเพราะเธอคือศิษย์
ไม่เคยสักนิดคิดเป็นอื่น
ตามเจตนากล้าหยัดยืน
บนพื้นฐานการเป็นครู
..มีอยู่เต็มในสายเลือด
ไม่เคยแห้งเหือดไปไหน
จะทำหน้าที่ให้ดีด้วยใจ
ให้สมกับความนามว่า ครู
ณัฐ 31 ม.ค. 2546 15:18 น. - ID 28841 
828
1
0
1 กุมภาพันธ์ 2546 15:59 น. - comment id 107159
อ่านแล้วซึ้งใจ และดีใจคะ ที่ได้รู้ว่ามีคนดีๆอย่างนี้ ที่พร้อมจะทุ่มเทความรู้ให้กับลูกศิษย์
1 กุมภาพันธ์ 2546 16:00 น. - comment id 107160
อ่านแล้วซึ้งใจ และดีใจคะ ที่ได้รู้ว่ามีคนดีๆอย่างนี้ ที่พร้อมจะทุ่มเทความรู้ให้กับลูกศิษย์
1 กุมภาพันธ์ 2546 18:55 น. - comment id 107172
เมื่อเด็ก...
จักรยานคันเล็ก...ที่พ่อให้..
ยืนมอง..กลัวมาก..แต่เรน..ก้ออยากได้...
ขึ้นนั่งฉับไว..ไม่กลัวอะไร.. พ่อคอยจับมั่น..
จักรยานแล่นฉิว..เหมือนปลิวไปได้..
ฉันยิ้มดีใจ....ตบมือ..ยิ้มฝัน..
แค่คลายเหงา..ที่ต้อง..รอเค้า.ทุกวัน..
พ่อสอนฉัน..ให้ปั่นรอบ..ห้ามนอก...เขตสนาม....
พ่อค่ะ..
ครั้งพ่อ..อยู่หน้า..ฉันก้อพารถล้ม..
ฉันแทบเป็นลม..งุนงง...ร้องถาม..
พ่อบอก.ที่ฉัน..ต้องทำ..ปลูกฝัง..ให้นาน..
ฉันต้องทำตาม.....ความมั่นใจ..ต้องมี..
..เรนขอโทษ..นะค่ะ..
อ่านบทกวี..ของคุณ... ทำให้เรน..นึกถึงครู..
..ที่ใกล้ชิดเรน..ที่สุด....
บทกลอน..ของคุณ..ทำให้เรน.มีกวี..บทนี้..นะค่ะ.. พ่อคือครู..คนแรก..ของเรน..
พ่อสอน..ให้ปั่นรถ..จักรยาน..สนุกมาก..นะค่ะ.. (เจ็บ..ที่จำ..ด้วยดิ..อิอิอิ)
ขอบคุณค่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
