ใบไม้แห้ง.. เพียงสายลมพัดแรงก็ไหวหวั่น เป็นใบไม้หนึ่งน้อยในร้อยพัน ที่รายเรียงลดหลั่นบนก้านใบ ใบไม้แห้ง.. พอสายลมพัดแรงก็หวั่นไหว พัดเบาหน่อยค่อยค่อยเถิดดวงใจ อย่าเพิ่งล้ออย่าเพิ่งไล่ช่วยแผ่วพัด ด้วยคืนนี้.. เจ้าน้ำค้างคนดีคงงอนจัด จะเคืองใบไม้แห้งว่าผิดนัด จึงเพียงผลัดไว้พรุ่งนี้ค่อยร่วงโรย
13 มกราคม 2546 14:48 น. - comment id 104609
^*^ ^*^ ^*^...........มาให้กําลังใจจ๊ะ..........^*^ คําร้องขอของใบไม้แห้ง น่าสงสารจัง ^*^................^___^...............^*^
13 มกราคม 2546 20:16 น. - comment id 104651
เพราะมากครับ..บทสุดท้ายเยี่ยมมากครับ
13 มกราคม 2546 22:08 น. - comment id 104684
น่ารักดีอ่ะ กลอนบทสุดท้าย ออกอาการคล้าย ๆ ทะเล คริ คริ