ใบไม้แห้ง

judas



ใบไม้แห้ง..
เพียงสายลมพัดแรงก็ไหวหวั่น
เป็นใบไม้หนึ่งน้อยในร้อยพัน
ที่รายเรียงลดหลั่นบนก้านใบ
ใบไม้แห้ง..
พอสายลมพัดแรงก็หวั่นไหว
พัดเบาหน่อยค่อยค่อยเถิดดวงใจ
อย่าเพิ่งล้ออย่าเพิ่งไล่ช่วยแผ่วพัด
ด้วยคืนนี้..
เจ้าน้ำค้างคนดีคงงอนจัด
จะเคืองใบไม้แห้งว่าผิดนัด
จึงเพียงผลัดไว้พรุ่งนี้ค่อยร่วงโรย
				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้

    13 มกราคม 2546 14:48 น. - comment id 104609

    ^*^
       ^*^
             ^*^...........มาให้กําลังใจจ๊ะ..........^*^
                         คําร้องขอของใบไม้แห้ง
                                น่าสงสารจัง
             ^*^................^___^...............^*^
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    13 มกราคม 2546 20:16 น. - comment id 104651

    
      เพราะมากครับ..บทสุดท้ายเยี่ยมมากครับ
    
    
  • ทะเลใจ

    13 มกราคม 2546 22:08 น. - comment id 104684

    น่ารักดีอ่ะ กลอนบทสุดท้าย ออกอาการคล้าย ๆ ทะเล คริ คริ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน