นาฬิกาเก่าๆ
เสี้ยว
ดังติ๊กติ๊ก เข็มกระดิก อยู่ที่เก่า
เสียงเบาเบา เจ้าเกาะหู มิรู้หาย
เหลือบเร้นเร้น เห็นบนฝา มิวางวาย
เจ้าแขวนกาย มิอายโฉม นานนมมา
เมื่อวันก่อน เหลือบมิเห็น เร้นลับหลบ
มองมิพบ ฤาเจ้าหลบ อยู่หลังฝา
ไร้ติ๊กติ๊ก กระดิกเข็ม นาฬิกา
ฤาร้างลา ข้ามองหา มิพบเลย
เคยติ๊กติ๊ก แขวนกระดิก บนข้างฝา
ฝุ่นยังหนา จับที่เก่า เจ้ายังเฉย
ฤาจะถึง วันที่ต้อง ลาลับเลย
ลมรำเพย เชยกระซิบ คิดวังเวง.........
ลืมตาตื่น ฟื้นสำเนียง เคียงคุ้นหู
กวาดตาดู ฤาจะเป็น เพียงแค่ฝัน
นาฬิกา เจ้าแขวนตัว อยู่ตรงนั้น
สิ่งสำคัญ เห็นเจ้าอยู่ ดูอุ่นใจ
สำนึกรู้ รู้สึกตน ตนตื่นอยู่
เสียงเข้าหู สำเนียงดี มีความหมาย
หากร้างเชียบ เงียบหงอยเหงา คงเปล่าดาย
ข้าหยัดกาย คลายงุนง่วง ปวงมายา
ดังติ๊กติ๊ก กระดิกเข็ม อยู่ที่เก่า
แสงยามเช้า เจ้าสุกสว่าง กลางข้างฝา
แม้นเป็นข้า ที่ต้องจาก ไกลคลาดคลา
นาฬิกา เจ้าคงร้าง ว้างวังเวง