เรียกกาคืนรัง

เพียงพลิ้ว

เลี้ยงกาให้เป็นหงส์                 แม่จึงส่งให้เรียนสูง
หวังลูกเป็นนกยูง                   เด่นกว่าฝูงกาด้วยกัน
เพราะรู้รสความจน                ปล่อยลูกค้นเสาะหาฝัน
กาจากรังมานานวัน               ความผูกพันเริ่มหมางเมิน
ลูกกามาอยู่กรุง                     ร้องลูกทุ่งก็ขัดเขิน
ฟังเพลงฝรั่งเพลิดเพลิน           ติดใจเกินกว่าคืนรัง
ลูกจ๋าโปรดกลับนา                 พ่อแม่กายังแอบหวัง
พบหน้าลูกสักครั้ง                  ก่อนถูกฝังร่างในดิน
ขอชื่นชมความงาม                 ยามลูกยืนบนโขดหิน
ขนสวยที่ประทิน                     ลูกคงสิ้นกลิ่นของกา
กลับรังน้อยเถิดลูก                  ผิดหรือถูกแม่ห่วงหา
คิดถึงยามไกลตา                    โปรดกลับมานอนรังเรา				
comments powered by Disqus
  • ปลาทูสามเข่ง

    30 ธันวาคม 2545 15:42 น. - comment id 102602

    โห .......อ่านเพลินเลย แต่ว่าแทรกความเศร้าๆ ..ของพ่อแม่กาอยู่ด้วยคะ ..อือ ..น่าสงสารพ่อแม่กาอ่ะเนอะ ..^---^ ไพเราะมากคะ กลอนนี้
  • sailomtalay@hotmail.com

    31 ธันวาคม 2545 00:12 น. - comment id 102648

    น้ำชาจากกาหลั่ง ระรินถั่งจนเต็มถ้วย แม้กาจะไม่สวย ก็ดื่มหมดถ้วยด้วยยินดี ถึงกาจะก้นดำ ความร้อนทำจนเปลี่ยนสี แต่ชายังรสดี เอ้าแก้วนี้..รินให้เธอ
  • หลิน

    8 เมษายน 2547 22:53 น. - comment id 145308

    ใกล้ๆสงกรานต์ ลูกกาคงจะกลับนาไปหลายตัวนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน