เลี้ยงกาให้เป็นหงส์ แม่จึงส่งให้เรียนสูง หวังลูกเป็นนกยูง เด่นกว่าฝูงกาด้วยกัน เพราะรู้รสความจน ปล่อยลูกค้นเสาะหาฝัน กาจากรังมานานวัน ความผูกพันเริ่มหมางเมิน ลูกกามาอยู่กรุง ร้องลูกทุ่งก็ขัดเขิน ฟังเพลงฝรั่งเพลิดเพลิน ติดใจเกินกว่าคืนรัง ลูกจ๋าโปรดกลับนา พ่อแม่กายังแอบหวัง พบหน้าลูกสักครั้ง ก่อนถูกฝังร่างในดิน ขอชื่นชมความงาม ยามลูกยืนบนโขดหิน ขนสวยที่ประทิน ลูกคงสิ้นกลิ่นของกา กลับรังน้อยเถิดลูก ผิดหรือถูกแม่ห่วงหา คิดถึงยามไกลตา โปรดกลับมานอนรังเรา
เพียงพลิ้ว 30 ธ.ค. 2545 12:01 น. - ID 27737 
1054
1
0
30 ธันวาคม 2545 15:42 น. - comment id 102602
โห .......อ่านเพลินเลย แต่ว่าแทรกความเศร้าๆ ..ของพ่อแม่กาอยู่ด้วยคะ ..อือ ..น่าสงสารพ่อแม่กาอ่ะเนอะ ..^---^ ไพเราะมากคะ กลอนนี้
31 ธันวาคม 2545 00:12 น. - comment id 102648
น้ำชาจากกาหลั่ง ระรินถั่งจนเต็มถ้วย แม้กาจะไม่สวย ก็ดื่มหมดถ้วยด้วยยินดี ถึงกาจะก้นดำ ความร้อนทำจนเปลี่ยนสี แต่ชายังรสดี เอ้าแก้วนี้..รินให้เธอ
8 เมษายน 2547 22:53 น. - comment id 145308
ใกล้ๆสงกรานต์ ลูกกาคงจะกลับนาไปหลายตัวนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
