ผม....แค่คนรู้เห็น

เจรนัย

ฉันเพียงแค่คนรู้เห็น
เรื่องราวที่เป็นสัจจะ
ไม่ใช่คนชอบปะทะ
หาเรื่องหาราวใส่ตัว
     เห็นจริงก็เขียนตามจริง
ไม่อิงอย่างอื่นจนมั่ว
อำนาจอำเนิจไม่กลัว
กลัวแค่บิดเบียนเรื่องราว
     ไม่ขุดไม่ค้นไม่รื้อ
เพียงใช้แค่มือเล่ากล่าว
และตาเป็นจอบอกเรื่องราว
ข่าวคราวเป็นมาเป็นไป
     ใครใครก็หาว่าชั่ว
คนกลัวด่าตามวิสัย
ขึ้นโรงขึ้นศาลเรื่อยไป
สุดท้ายก็เข้าตาราง
     ความจริงมันอยู่ที่ไหน
ใครใครจะมาสะสาง
มีแต่โดนมายาพลาง
แล้ววางว่ารู้ความจริง
     รู้ไหมชาติไร้พึ่งพิงแล้ว
มั่วหลงลูกแก้วเฉิดฉินท์
ชาติเลยต้องจมลงดิน
เพราะคนชั่วไร้ถิ่นพันธนาการ				
comments powered by Disqus
  • วรรณกาญจน์

    13 ธันวาคม 2545 13:16 น. - comment id 100600

    ~^_^~ ความดีเริ่มที่สำนึกดี ค่ะ
  • tir

    13 ธันวาคม 2545 20:06 น. - comment id 100668

    ถ้าเรามีความตระหนักในสิ่งที่เราทำหรือเห็นในสิ่งนั้นแล้ว  รู้จักประมาณในสิ่งที่เรารู้เราเห้นแต่  หรือความจริงอย่างไรก้ต้องถูกอยู่วันยังค่ำ  แต่ใจมั่นคงก็ต้องมีสักวันที่จะประสบณ์ผมสำเร็จ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน