สดับความรจนา...มิลาเลือน จะคอยเตือนหทัย...มิหน่ายแหนง สถิตย์ฝันสองเรา...ให้แสดง ประดุจแสงตะวัน...มิผันแปร ประจักษ์กานท์เสนาะ...ไพเราะยิ่ง ยากไร้สิ่งเคียงเทียบ...มาเปรียบแท้ ความยิ่งใหญ่จากจิต...ของมิตรแม่ เติบโตแผ่ก้านกิ่ง...ไม่ทิ้งโคน... หวงนะเจ้าอยากเอ่ย...ให้ได้ฟัง ห่วงนะนางอยากกล่าว...ใช่พร่ำบ่น คิดถึงนะนวลน้อง...สุดทานทน แม่หน้ามลคนดื้อ...เธอรู้ไหม
6 ธันวาคม 2545 12:26 น. - comment id 99566
หวงจริงเจ้าใครเขา..เข้ามาเอ่ย เจ้าจงเฉยไว้นะ..ขออย่าไหว ฟังความพี่คนเดียว...อย่าเกี่ยวใคร มั่นคงไว้อย่าเลือน...ให้เตือนตน
6 ธันวาคม 2545 12:52 น. - comment id 99573
หวงนะและหวงห่วง มิได้ลวงและล้อเล่น หวงจริงนะจันทร์เพ็ญ แม้เจ้าเร้นจะตามไป
6 ธันวาคม 2545 12:53 น. - comment id 99574
ไปนอนแล้วนะครับ
6 ธันวาคม 2545 14:30 น. - comment id 99587
^J^ ........ ***เขียนวกไป วนมา น่าเวียนหัว แต่รู้ตัว อารมณ์เพี้ยน คนช่างฝัน ถ้ายังงี้ ก็ไม่ว่า อะไรกัน อ่านแล้วคัน อยากจะตี ซักทีเอย...ฯ
7 ธันวาคม 2545 06:10 น. - comment id 99659
ตีใครครับน่ะ.......ผมจะได้หนีทัน
7 ธันวาคม 2545 21:42 น. - comment id 99759
:)
7 ธันวาคม 2545 23:14 น. - comment id 99786
...เข้ามาเยือนครับ...ผมว่าถ้าดื้อในสิ่งที่ควรดื้อผมว่าดี...ซนในสิ่งที่ดีผมว่าควรกระทำ...ถ้าทั้งซนทั้งดื้อในสิ่งทีถูกต้อง...ทำไปเถิดครับ... ....ราตรีสวัสดิ์ครับ...
8 ธันวาคม 2545 00:57 น. - comment id 99806
คุณอกนิษฐ์.. ยิ้มแบบนี้ มีพิรุษ นะ สงสัย สงสัย จะดื้อหรือจะซนดีหนอ .. คุณค้างคาว .. ดีจัง มีคนสนับสนุน งั้นจะทั้งดื้อและทั้งซน เสมอต้นเสมอปลายค่ะ ..กิ..กิ.. ราตรีสวัสดิ์นะคะ
9 ธันวาคม 2545 06:45 น. - comment id 99919
มานั่งเพี้ยนด้วยคน
11 ธันวาคม 2545 23:34 น. - comment id 100383
ไม่ต้องนั่งก็เพื้ยนได้จ๊ะ เจ้าลม ...