รักนี้ไม่มีปาฏิหารย์ไม่มีสิ่งใดสามารถกั้นระหว่างเธอกับเขา ฉันรู้เหมือนที่รู้ดีว่าสายน้ำไม่มีวันไหลกลับ ต่อให้ฉันพยายามแล้วที่จะว่ายทวนกระแสนั้นขึ้นมา ฉันรักเธอเหมือนกับสายลมที่กระซิบบอกรักกับฟากฟ้า แต่สายลมแผ่วเบาได้เพียงแค่พัดไปผ่านมา ไม่อาจยืนจับจองตีตราเป็นเจ้าของเธอเหมือนดวงดาว เพราะเขาไม่ว่ายามหลับหรือตื่น ก็มีเธอยืนเคียงข้าง ในความปวดร้าวของฉัน คือเมื่อได้รักเธอกลับไม่ได้ครอบครอง เมื่อได้เพียงแต่จ้องมอง แต่ไม่มีสิทธิ์ไขว่คว้า ฉันเฝ้าถามตัวเองที่จมติดอยู่กับน้ำตาว่าเมื่อไหร่เวลาจะทำหน้าที่ของมัน ให้ลืมเธอไปจากใจ ให้เดินจากเธอไกล แล้วคิดเสียว่าฝัน แต่ความรัก มันลืมไม่ได้ง่ายๆ ฉันพยายามแล้วทุกทาง อาจจะสำเร็จก็ต่อเมื่อฉันสิ้นใจ เมื่อเวลานี้ฉันยังคงอยู่ที่นี่ ความรักของฉันยังคงอยู่ที่นี่ด้วย รักของฉันที่สักวันหวังเพียงเธอเข้าใจ รักของฉันที่มันมาช้าไป รักที่เลือกไม่ได้ไม่มีหวังอะไรแม้ปาฏิหารย์
29 พฤศจิกายน 2545 21:20 น. - comment id 98574
บางสิ่งในหัวใจป้า คือ คิดถึงหลานตลอดเวลา เป็นห่วงว่าใจเจ้าจะเป็นอย่างไร เมื่อเจอเหตุการณ์ ในโลก และเดินไปอย่างลำพัง อย่าลืมว่าป้ายังคอยเป็นกำลังใจให้ไม่เปลี่ยนแปลง รักนะจ๊ะ ~^_^~
29 พฤศจิกายน 2545 21:51 น. - comment id 98580
มันต้องมีซักวันสิน่า ปาฏิหารย์เนี่ย
30 พฤศจิกายน 2545 19:56 น. - comment id 98675
เราเชื่อว่าความตั้งใจของคนสร้างปาฏิหาริย์นะ ไม่เจอกันนานเลย เป็นไงบ้างพักนี้
30 พฤศจิกายน 2545 22:36 น. - comment id 98711
เรนเชื่อ..ในรัก.. ปาฏิหาริย์..ต้องเกิด.. ถ้า.. เราเชื่อ...และศรัทธา...ในรัก.. เรนก้อหวัง....ให้มี..ปาฏิหาริย์... เรนหวัง..จิงๆ..นะ..