เมื่อมีเขาเคล้าคลอพะนอคู่ โลกทั้งใบก็สวยหรูดูสดใส ให้อิ่มเอมเปรมสุขทุกวันไป มิหวาดไหวภัยกรายมาราวี หากแต่นี้จำต้องร้างห่างเคียงคู่ ก็ให้ดูหมองหม่นไร้ราศี ความมืดมิดเข้าเกาะกุมรุมชีวี ต่อแต่นี้มีแต่ช้ำระกำทรวง ดั่ง..ดวงไฟที่เคยฉายกลายดับวูบ ดั่ง..รอยจูบลูบไล้ไม่มาหวง ดั่ง..รักแรกแทรกร้าวก้าวกลลวง ดั่ง..อยู่ห้วงความหมองหม่นจนฤทัย ขอได้ไหมขอเพียงสักหนึ่งอย่าง อย่าอำพรางคลางแคลงและผลักไส สักเพียงนิดที่เอ่ยปากจากหัวใจ ก่อนจากไป...ได้โปรดกอด(ฉัน)สักครา เถิด..ได้โปรดเถิดนะก่อนลาจาก รักเราพรากก็จะหักใจมิใฝ่หา จะลุกขึ้นพร้อมเช็ดรอยคราบน้ำตา และจะไม่โหยหาให้กลับคืน
26 พฤศจิกายน 2545 16:18 น. - comment id 97926
อุ๊ย ท่าทางวันนี้จาอารมณ์ดี กิกิ อิอิ
26 พฤศจิกายน 2545 18:38 น. - comment id 97955
มิหวาดไหวแม้ผู้ใดมาราวี.....และ ก่อนจากไป...กอดฉันไว้อีกสักครา สองวรรคนี้ชิงสัมผัส รักเราพรากก็จะหักใจมิใฝ่หา คำเกินน่ะ และจะไม่พรรณาให้กลับคืน คำว่า พรรณนา ไม่เหมาะกับตรงนี้
26 พฤศจิกายน 2545 20:58 น. - comment id 97991
เพราะจังเลยครับ เพราะมาก มาก *..จากใจไคริ..*
26 พฤศจิกายน 2545 22:14 น. - comment id 98025
เจ้าลม ..ไคริ ขอบใจนะจ๊ะ.. ลุงเวทย์คะ ..อัลมิตราแก้คำแล้วค่ะ .. จากพรรณา เป็นโหยหา และอีกสองบรรทัด แก้คำนิดหน่อยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :)
1 ธันวาคม 2545 07:58 น. - comment id 98757
^J^ ....................