ฤดูกาลแห่งความเหงา เริ่มต้นเบาเบา...ตรงข้างหมอน น้ำตาที่รื้นรื้น...เมื่อตื่นนอน เพียงผ่าวผ่าว ก็อุ่นร้อนที่สองตา มองใบไม้...สะบัดไกวไกลจากขั้ว อยู่ใกล้ตัว หากแต่ใจไกลยิ่งกว่า คิดถึงอ้อมแขนอุ่นคนคุ้นตา เพียงมองฟ้าก็เหว่ว้าได้เหลือเกิน กี่ไอแดดอุ่นไอก็ไม่เท่า อ้อมกอดใครคนเก่าที่ห่างเหิน ไร้คนเดินเคียงข้างร่วมทางเดิน ทางข้างหน้าเหว่ว้าเกิน...จะก้าวไป คิดถึงไออุ่นนั้นที่ฉันรัก แม้อยู่ไกลเกินฝากคำพร่ำอ่อนไหว ในวันคืนที่ความรักมาจากไป ฤดูหนาวเข้าแทนใจไม่จากลา
26 พฤศจิกายน 2545 17:25 น. - comment id 97938
มีความหมายลึกซึ้งมากๆคะ ..^---^ อ่านแล้ว เข้าถึงใจจริงๆคะ ..รู้สึก แบบยังไงอ่า ..เศร้าๆ เหงา .ๆๆ มั้งคะ ประมาณไม่ได้เลยอ่า ..
26 พฤศจิกายน 2545 17:57 น. - comment id 97947
พี่เจทส์หายไปตั้งนานแน่ะจ้า คิดถึงพี่เจทส์จังเลยค่ะ.....
26 พฤศจิกายน 2545 21:57 น. - comment id 98018
อ่านแล้ว หนาวจับใจ
26 พฤศจิกายน 2545 23:27 น. - comment id 98038
หนาวลมพรมลงร่างอ้างว้างแท้ หนาวเหน็บแน่หากในหัวในหนาว หนาวคงยาวกว่าก่อนตอนเมื่อคราว... ความรักพราวหนาวไหนไม่เคยกลัว ป้ามีตักอุ่นๆให้น้า...สนมะๆ ~^_^~
27 พฤศจิกายน 2545 11:21 น. - comment id 98116
หนาวในอารมณ์ แต่อบอุ่นในถ้อยคำ
27 พฤศจิกายน 2545 19:40 น. - comment id 98174
อุ่นใจจัง...อิอิ ^-^
18 ธันวาคม 2545 23:21 น. - comment id 101433
ฉันจะเป็นแสงอาทิตย์ ที่ให้อุ่นไอ เมื่อเธอต้องการ
24 มกราคม 2546 06:23 น. - comment id 106206
กลอนยังเพราะ กินใจเหมือนเดิมเลย.....คิดถึงเจทท์จัง.....คิดถึงกันบ้างป่าว @^_^@