บันทึกถ้อยร้อยกรองตรองสักนิด คือประดิษฐ์เครื่องมือใช้สื่อสาร บังคับแบบแยบยลของกลกานท์ แค่เพื่ออ่านไพเราะเสนาะเรียง หากพลาดหลงลืมคิดจะติดขัด ละเลยอรรถพาลอดชื่นรสเสียง ทั้งรสคำรสความติดตามเคียง ต้องพร้อมเพรียงครบรสกำหนดเพียร หากไม่ร่างเค้าเรื่องเป็นเบื้องต้น ก่อนจะค้นคิดคำนำมาเขียน ก็มักหลงเข้ารกวกวนเวียน กลายเป็นเพี้ยนเพ้อพล่ามตามอารมณ์ วิธีร้อยเรียงคำผูกสัมผัส ต้องเลือกคัดว่าคำไหนใช้เหมาะสม บ่อยครั้งคำเรียบเรียบแต่เฉียบคม น่าชื่นชมกว่าคำขลังอลังการ บรรยายภาพต้องให้เห็นเป็นภาพพจน์ รู้กำหนดยลแยบแบบโวหาร ต้องรู้จักยักเยื้องคำจนชำนาญ เสร็จแล้วอ่านหลายหลายจบเพื่อทบทวน คือเขียนเองอ่านเองอย่างเคร่งครัด ตรงไหนขัดแก้ไขให้ถี่ถ้วน สุดท้ายแล้วถ้าไม่ดีเท่าที่ควร จบกระบวนตรงตะกร้าอย่าเสียดาย
เวทย์ 21 พ.ย. 2545 09:35 น. - ID 26325 
2226
16
0
21 พฤศจิกายน 2545 09:46 น. - comment id 96886
ตามหามาอ่านนามนี้ที่นำน้อมมาหลอมใจในกานท์กลอน เขยิบเข้ามาอีกนิด..
21 พฤศจิกายน 2545 10:47 น. - comment id 96899
กระต๊าก กระต๊าก .. อ่านน๊ะ อัลมิตราอ่านนะ จำได้คะ ..
21 พฤศจิกายน 2545 12:12 น. - comment id 96914
แม่ไก่อยู่ในตะกร้า...ไข่ ๆ มาสี่ห้าใบ ... อิอิ อัลมิตรา...ลงตระกร้าอย่าเสียดาย?
21 พฤศจิกายน 2545 12:29 น. - comment id 96917
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^..กาเต้กๆ..ว้า..ไข่มะออกจ้า...^*^
ล้อเล่นจ้า..อิอิอิ
ยิ้มหวานนประจบคุณอาเวทย์ก่อง
จบกระบวนตรงตะกร้า
แล้วก้อเอาไปพับถุงขาย
แลกกล้วยแขกดีกว่า..อิ่มมมม ^*^................................^___^...................^*^
21 พฤศจิกายน 2545 15:26 น. - comment id 96960
ครับ...ผมชอบบทสุดท้าย..แสดงให้เห็นถึงการแต่งกลอนได้ดีครับ...อย่าเสียดาย....................
21 พฤศจิกายน 2545 16:32 น. - comment id 96989
หงัก อ่านแล้ว ..น่าจาไปปฏิบัติตามอ่า แต่เป็นเรื่องที่ปลา 2 ม่ายยค่อยถนัดเอาซะเลย เห็นทีคงยากมั้งอ่ะค่ะ เอ๊กอีเอ่กเอ๊กก !! ...(เสียงเพี้ยนไปหน่อย ขอโทษค๊า) ...อิอิ ขอส่งเสียงมั้ง
21 พฤศจิกายน 2545 20:47 น. - comment id 97030
นึกออกแล้วเย่!.........ค่ะคุณอาเวทย์ ( ขอบใจหนูแนตตี้นะจ๊ะ ) ~^_^~
21 พฤศจิกายน 2545 23:53 น. - comment id 97082
น้อมรับฟังค่า (o*^___^*o)
21 พฤศจิกายน 2545 23:54 น. - comment id 97083
เพิ่งได้อ่านค่ะ
22 พฤศจิกายน 2545 00:04 น. - comment id 97090
...ดี ครับ ผมไม่รู้จะกล่าวอะไรให้มากกว่านี้...
...สวัสดี ครับ...
22 พฤศจิกายน 2545 04:28 น. - comment id 97162
ยังเด็กอยู่รู้น้อยใจลอยบ้าง บางทีเพียรเขียนร่างอย่างฝันเฝือ เข้าป่าไพรเลี้ยวลดขึ้นรถเรือ อย่าพึ่งเบื่อสอนหลานแต่งกานท์กลอน ๚
22 พฤศจิกายน 2545 09:09 น. - comment id 97188
ลุงใช้เวลาจาก 2510 ถึง 2516 จึงพอจะมีคนยอมรับบ้าง ระหว่างนั้นมีชิ้นงานถูกทิ้งตระกร้าไปมากจนนับไม่ถ้วน สมัยนั้นเขียนแล้วยังไม่รู้ว่านิตยสารไหนจะยอมเอาของเราลง ต้องเขียนจนไม่มีข้อติ เขาถึงเอาลงให้ เมื่อไรที่เขียนให้มีข้อชมได้ จึงจะเริ่มมีคนติดตามผลงาน เมื่อไรที่มีคนเก็บไปจดจำถึงจะพอถือได้ว่าบรรลุผล งานแต่ละชิ้นจึงพิถีพิถัน ไม่สุกเอาเผากิน เห็นเด็กๆโชว์ผลงานวันละหลายๆชิ้นก็ยังตกใจ ก็เราเล่นให้กำลังใจกันแบบผิดๆ ชมกันเอง ยกยอกันเอง จนเลี่ยน ทำให้ความมุ่งมั่นไม่มี เพราะเขียนไปส่งๆ ก็ยังมีคนชมว่าเพราะจังเพราะจริง ลุงจึงเข้าไปติติงงานของบางคนที่คิดว่าเขาจะรับฟัง ให้รู้ข้อบกพร่องเพื่อแก้ไข ซึ่งก็เสี่ยงกับการถูกเกลียดชัง แต่ลุงเองก็พัฒนางานได้เพราะมีคนติติง แล้วเราก็จำไว้ ไม่ใช่จำอย่างเดียวแต่ถือเป็นหลักปฏิบัติด้วย ความจริงอยากเปิดห้องสอนหลานๆเสียเลย เพราะแม้ตัวเองจะไม่ได้เรื่องเท่าไรนัก แต่ก็ถือว่ามีพื้นฐานแล้ว แต่ แหะ แหะ ยังต้องทำมาหากินน่ะ
22 พฤศจิกายน 2545 13:40 น. - comment id 97236
ดีค่ะ ชอบที่มีคนติติงแบบนี้ จะได้มีผลงานดีๆออกมาให้ชมให้อ่านกันค่ะ
24 พฤศจิกายน 2545 23:01 น. - comment id 97658
ขอบคุณลุงเวทย์ที่ให้ข้อคิดดีๆต่อหลานๆเสมอมานะคะ
25 พฤศจิกายน 2545 06:46 น. - comment id 97688
..ขอบคุณคะคุณลุงทีกรุณาให้คำแนะนำ หลานจะพยายามจดจำนำไปใช้ หลานจะพากเพียรเขียนอ่านไป บทกลอนของหลานปรับปรุงใหม่ให้ดีมีสาระ..
25 พฤศจิกายน 2545 10:12 น. - comment id 97716
ขอย้ำสักนิดว่า ศิลปะของการประพันธ์ไม่ได้อยู่ตรงบังคับแบบคำประพันธ์นะ คือถ้าครบรสคำรสความก็เป็นอันใช้ได้ อ่านแล้วเคลิ้ม และคล้อยตาม
28 พฤศจิกายน 2545 21:38 น. - comment id 98368
น้อมรับคำสั่งสอนของท่านลุงเวทย์ครับ
27 ธันวาคม 2545 10:52 น. - comment id 102251
มาอ่านแล้วค่ะคุณลุง เก่งจังเลย จะจำไว้ใช้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ happy new year นะคะ...........บ๊ายบาย
2 มีนาคม 2546 17:13 น. - comment id 111651
ไอ้เราก็หลงตัวเองอยู่ตั้งนาน....แหะๆ วันนี้..พรุ่งนี้...และอีกนานคงแต่งได้ดี... ...ดีครับคุณลุง...ผู้ชี้โทษคือผู้บอกขุมทรัพย์....
2 มีนาคม 2546 18:24 น. - comment id 111685
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
