คิดถึง....เหลือเกิน...


             คิดถึงหนุ่มพรานทะเล
    
    ชีวิตที่คล่ำกลางน้ำเวียนวน ลอยล่องกลางชลไม่พ้นทนไป
 อยู่กับเรือเบื่อใจ ผองพรานทะเลเร่ไป อยู่ห่างไกลกลางสายชล
 มองเห็นตรงหน้าจรดฟ้าไกลๆ ว้าเหว่ดวงใจไม่เห็นผู้คน
 คลื่นและลมสู้ทนทุกข์ ใจปานใดไม่บ่นสู้แดดฝนลำบากกาย
 อยู่หว่างทะเล....นานๆ...ท้องเรือเป็นบ้านท้องธารเรือนตาย
 สิ้นชีพสิ้นชนม์เคราะห์ร้าย ศพฝังโดยง่ายฝากเอาไว้ใต้คงคา
 เพียงเห็นริมฝั่งสักครั้งดีใจ มาบกทีไรให้แสนปรีดา
 ใกล้แผ่นดินเข้ามา เหมือนมีวิมานตรงหน้า ปลื้มหนักหนา
  ............................แทบจูบดิน.....................
           ฝากเพลงบทนี้ ถึงคนที่อยู่แดนไกล
           พร้อมหัวใจดวงน้อยของข้าฯมอบให้
           คิดถึงคนไกล..กิติชัย..หนุ่มพรานทะเล
                           
                             13/12/45

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

กุหลาบสีม่วง 13 พ.ย. 2545 19:46 น. - ID 25986

670

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/25986 ที่มา: ความรู้สึกที่แท้จริง , กุหลาบสีม่วง

comments powered by Disqus

คนประหราด

12 กุมภาพันธ์ 2546 21:05 น. - comment id 108664
```
ไม่ได้เรื่องอ่อนห่วย
```
คนประหลาด

12 กุมภาพันธ์ 2546 21:06 น. - comment id 108665
```
ไม่ได้เรื่องอ่อนห่วย
```