...เมื่อเมืองเปลี่ยนไป... ...ความศิวิไล เข้ามาแทนที่... ...น้ำใจก็หาแทบจะไม่มี... ...นี่หรือคือที่ ที่เราควรจะไป... ...เมื่อลิงป่ากลับคืนสู่... ...ไพรสณฑ์ดูครึกครื้นสดใส... ...เมื่อพญาลิงเรียกพรรคพ้องเมื่อใด... ...ต่อให้ไกล แสนไกล จักตามมา ... พระเจ้าตา... ป่าสะท้าน เปิดอ้า ตาถลน เดินดั้นด้น แอบดู หมู่ไม้ไหว พญาลิง ออกหน้า ป่าเกรียงไกร ลิงใหม่ใหม่ เมาซบ สลบกัน.... ลิงจั๊กจั๊ก... ทำอะไรทำเถิดจะเปิดป่า เหล่าเสนาวานรจะสังสรรค์ จัดปาร์ตี้ลิงไพรในทุกวัน ให้โลกลั่นลือเรื่องสามัคคี ลิงเร่ร่อน... ป่าร้องเรียกพร่ำเพรียกดั่งคราวก่อน จำจากจรเมืองกรุงฟุ้งแสงสี หลากผู้คนแต่ฉงน..น้ำใจไม่มี สวมหน้ากากหลากสีคอยบีฑา ลิงรุนแรง... เสียงกู่แว่วแผ่วผ่านลำธารหมอก สัญญาณบอกรวมพลรีบด้นหา ตะกายผ่านไพรลึกพรึกพนา รีบมาหาเพื่อนพ้องร้องเจี๊ยกเจี๊ยก
13 พฤศจิกายน 2545 17:01 น. - comment id 95417
โอ้เหตุใดใยเมืองจึงเฟื่องฟุ้ง หอมจรุงแค่เพียงภายนอก แต่แท้จริงเป็นเพียงแค่เปลือกปลอก แค่เพียงลอกก็กลายเปลี่ยนคลายคน
14 พฤศจิกายน 2545 07:11 น. - comment id 95519
ฉันเป็นลิงเร่ร่อนมานอนหนาว กลางขุ่นคาวหมอกควันสท้านหนาว อยู่กลางเมืองมุ่งทางหวังยืดยาว กลับเร่ร่อนเจ็บร้าวสำลักควัน.....
14 พฤศจิกายน 2545 20:26 น. - comment id 95647
กิ... กิ... ทีละคนเรียงแถวหน้ากระดานอ่ะ ... ตอบเจ้าลมก่อนน๊า.. ก็เมืองกรุงยุ่งหลายหมายหลีกหนี จรลีลี้ลับกลับไพรสัณฑ์ เบื่อเหลือเกินสวมหน้ากากกันทุกวัน แถมวาจาห้ำหั่นบั่นจิตใจ ตอบคุณส่องหล้าหลังน๊า .. อะแฮ่ม เป็นลิงเร่ร่อน จริงอ่ะ ..ก๊ากๆๆ เป็นลิงป่ามาหามิตรภาพ โปรดรับทราบตราบสิ้นดีนฟ้าให้ สโลแกนนี้เหมือนเพื่อนคนใด วอนส่องหล้าคิดไปนัยบอกความ