.....ธาร...ไหลหลั่งดั่งน้ำ.....................ตาไหล ศิลป์...ศาสตร์อาจขานไข...................ข่มเศร้า สร่าง...รักหากอาลัย...........................หวลห่วง นาแม่ โศก...เสื่อมหากจิตเฝ้า.......................ใฝ่น้องสมานฉันท์ ฯ .....โศก...ไปใครไป่ใกล้......................ใจเรา สร่าง...จากกำสรวลเซา......................เสื่อมแล้ว ศิลป์...อาจมากลัดเกลา......................จิตรื่น สราญนา ธาร...หลั่งดังคลาดแคล้ว.....................ผ่านพ้นโศกา ฯ
อัลมิตรา 11 พ.ย. 2545 23:43 น. - ID 25904 
844
5
0
12 พฤศจิกายน 2545 07:31 น. - comment id 95153
อิอิ
12 พฤศจิกายน 2545 12:55 น. - comment id 95213
ไพเราะค่ะ แหมมม จิงเลยน่ะค่ะ หากไม่มีศิลป์คงลำบาก คงต้องหมกมุ่นน่ะ ^__^
12 พฤศจิกายน 2545 12:58 น. - comment id 95214
ก็ได้กลอนนี่แหละเนาะ โศกบรรเทา อิ อิ จริงไหมจ้า
12 พฤศจิกายน 2545 13:10 น. - comment id 95215
^J^ ............................ ***ธาร ธาราชุ่มพื้น..........ธรณี ศิลป์ ก่องดงามมี............จิตเกื้อ สร่าง จากสิ่งราคี.............โดยตลอด โศก ใช่โศกเอื้อเฟื้อ..........ใคร่น้อมเผดียงกานท์....ฯ
12 พฤศจิกายน 2545 13:54 น. - comment id 95221
เจ้าลม ไม่ค่อยทำการบ้านส่ง หนีโคลงหรือไร ? ** กามเทพน้อย+คุณกฏหมาย .. ค่ะ ธารศิลป์สร่างโศก ..ความหมายที่สื่อเป็นเช่นที่คุณคิดค่ะ ** ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
