โอ นี่ฉันฝันไปหรือไรหนอ มาอยู่ต่อหน้าดาวเจ้าสูงส่ง ละลาจากวิมานฟ้ามาแดนดง ด้วยจำนงค์แน่วนักด้วยรักจริง ยืนตะลึงตรึงกายไม่กล้าคว้า เหมือนโลกเหมือนเวลาจะหยุดนิ่ง อยากประคองดาวมาแนบมาแอบอิง กลัวทุกสิ่งเป็นภาพลวงห่วงเหลือเกิน ตีอกชกหัวพัลวัน กลัวว่าฝันจึงงงงันกลั้นสะเทิ้น กัดเม้มริมฝีปากอยากบอกเชิญ แต่ขัดเขินไม่เคย เลยนิ่งเสีย ไม่รับรู้แล้วว่าผ่านนานแค่ไหน ลืมหายใจจะยืนยั้งยังอ่อนเปลี้ย อยากกระโจนไปกอดเจ้าคลอเคล้าเคลีย ต้องละเหี่ยด้วยว่าไม่กล้าพอ ใคร่จะลอบสูดดมเรือนผมนาง กลิ่นนวลปรางหอมละไมหรือไม่หนอ แม้นได้ไออุ่นดาวพราวละออ จะไม่ขอร้องอะไรในชาตินี้ ขัดเขินมันเขินขัดมันขัดเขิน จะเชื้อเชิญออกไปเหมือนใจพี่ ก็อึกอักตะกุกตะกักหนักฤดี เหมือนว่ามีก้อนตะกรุดมาอุดตัน จะเอ่ยก็อ้ำอึ้งจึงติดอ่าง แขนขาเก้งก้างก็กางกั้น หันรีหันขวางอยู่อย่างนั้น มือไม้ไพล่พันกันวุ่นวาย ก็รักนะทรวงรักหนักเต็มอก แต้จะยกเอ่ยอ้างอย่างไรได้ จะอ้าปากยังยากแทบอยากตาย แล้วสุดท้าย รวมความกล้า เอ่ยว่า . เอ้อ . . . เอ่อ . . . ทานข้าวหรือยังครับ เอ่อ วันนี้ อากาศดี นะครับ เอ่อ . . . แหม เอ่อ
11 พฤศจิกายน 2545 15:54 น. - comment id 95012
^0^ เอิ้กๆ อ่านแล้ว ก็ยังไงๆ อยู่คับ อยู่ดีๆ ... ดาวหายไปกลายเป็นสาว ... แต่ก็เพราะคับ .... คำที่บรรยายไยเห็นภาพถึงเพียงนี้ !!!! (^0^)
11 พฤศจิกายน 2545 16:54 น. - comment id 95026
ดาวลอยเด่นเป็นสง่ากลางฟ้ากว้าง ใช้ใจร่างราวสายเพชรเด็ดให้ถึง ดาวพริบพราวราวตอกย้ำให้คำนึง ใช่ฝากซึ้งเพียงคำ..พร่ำไม่จริง.. ทะเลดาวพราวฟ้าไกลเกินเอื้อม สวยราวเลื่อมประภัสสรวอนยอดหญิง หากรักดาวพราวฟ้าหนักแน่นจริง ดาวไม่ทิ้งยอมร่วงพราวเป็นดาวประดับใจไปชั่วกาล..นานนิรันดร์.. ด้วยคิดถึงทั้งคู่
11 พฤศจิกายน 2545 20:29 น. - comment id 95075
คิก คิก ..อ่านที่note ตลกจังค่ะ
12 พฤศจิกายน 2545 10:35 น. - comment id 95175
^*^ ^*^ ^*^........คัท.คัท..ถ่ายใหม่จ้า.....^*^ ขาดทุนแน่แน่งานนี้..ฮือฮือ โกโบรินะโกโบริ..รอนางเอกก่อนจิ๊ ผู้อํานวยการสร้างอยากจาเปงลม.เอ่อ ^*^......................^____^....................^*^
12 พฤศจิกายน 2545 14:44 น. - comment id 95225
เพราะมากค่ะ เข้าใจจินตนาการนะคะพี่ม้าา