อ่อนไหวกับการเป็นไปของความรู้สึก ความเหงาในส่วนลึก จริงๆ ไม่เคยรับได้ อ่อนแอ ท้อแท้ พ่ายแพ้..กับการไม่มีใคร ฝันร้ายเท่าไร ยังทนกอดตัวเองไว้ เหมือนทุกวัน ภาวนากับดาวก่อนจะ ดับลับฟ้า ใครสักคนที่จะผ่านเข้ามา โอบความวุ่นว้าในใจฉัน หากดาวหล่นจากฟ้า หมายถึงการเข้ามา ของคนผูกพัน จะอธิษฐานให้โลกดับตะวัน ขอแค่มีเขาอยู่ข้างกัน..ก็พอ
6 พฤศจิกายน 2545 01:25 น. - comment id 93848
อ่า...ดับตะวันแย้วจาอาวแดดที่หนายส่อง เยี่ยมๆมองๆนกขุนทองร้อง ฮู้...(ปายโน่นเยยแบบเรียนภาษาไทย อิอิ)
6 พฤศจิกายน 2545 07:03 น. - comment id 93866
หวานง่า หวานจิงๆ
6 พฤศจิกายน 2545 09:41 น. - comment id 93888
อืม..เพราะดีค่ะ เหมาะมากเลยนะค่ะที่จะให้คนช่างฝัน ที่เฝ้ารอใครสักคนเข้ามามอบความรักแท้ให้...ก็ยังรอดูใครคนนั้นอยู่เหมือนกันค่ะ...
6 พฤศจิกายน 2545 10:02 น. - comment id 93903
ก็ยังหวัง.. ก็ยังหวัง ทั้ง ๆ รู้ต้องผิดหวัง ...... เฮ้ยจะเศร้ามาไปแล้ว
6 พฤศจิกายน 2545 12:07 น. - comment id 93920
พอเลิกหวังแล้วมันจะมาเอง ^^
6 พฤศจิกายน 2545 13:53 น. - comment id 93930
ทุกวันนี้ก็เหมือนไม่ได้หวังอยู่แล้วนะ หวังแต่อยู่เฉยๆ อิอิ สร้างกำแพงอีกต่างหาก บ้าไปแล้ว.....ง
6 พฤศจิกายน 2545 17:51 น. - comment id 93958
ชอบจัง ชอบมากเยย
6 พฤศจิกายน 2545 18:23 น. - comment id 93965
รู้สึกจะโดนเกินไปแล้วอ่ะพี่ บทนี้ เหอๆๆ คราวหน้าเอาเศร้าน้อยๆกันนะ
6 พฤศจิกายน 2545 21:45 น. - comment id 94009
เอาน่าค่อยเป็นค่อยไป อิอิ
7 พฤศจิกายน 2545 13:49 น. - comment id 94164
ซึ้ง...เศร้า....เคล้าน้ำตา.....ฮือๆๆๆๆๆ
5 ธันวาคม 2545 21:35 น. - comment id 99499
เหอ เหอ เพราะตามเคยนะเพื่อนเรา