ทั้งขยี้ทั้งขยำซ้ำโยนทิ้ง ก็ไม่ปิ๊งไอเดียเสียซักที กว่าจะได้เป็นบทกลอนในตอนนี้ หลายนาทีกว่าคิดคิดปิดกลอนเอย
30 ตุลาคม 2545 22:38 น. - comment id 92660
ขยี้ขยำย่ำแย่แต่น่ารัก หากรู้จักจริงใจใครจะเชื่อ เขียนออกมาจากใจไม่น่าเบื่อ และที่เหลืออาศัยใจงามงามหอมละมุน จะตามแกะรอยที่ขยำขยี้ทิ้งมาอ่านตลอดไปนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้
31 ตุลาคม 2545 13:17 น. - comment id 92757
@^_^@ มาให้กำลังใจค่ะ เรื่องอะไรก็ตามมันต้องมีการเริ่มต้นทั้งนั้น แต่การเริ่มต้นมันก็ไม่จำเป็นต้องดีเลิศเสมอไป เริ่มต้นเช่นไร ก็เริ่มเถอะค่ะ ถ้าดีก็ดีไป ถ้าดีน้อยมันก็ไม่ได้เลวร้ายนี่นา อยู่ที่ว่าเมื่อเริ่มแล้วมีการพัฒนาแค่ไหน อย่างไรต่างหากค่ะ เขียนอีกนะคะ แล้วฟาจะตามอ่านงานของคุณ ^__^