.........................................ว่ายมานานมิเห็นใคร โดดเดียวเปลี่ยวหัวใจ.........ดั่งสิ้นไร้เกินทานทน อุดอู้และสับสน.....................ใจต้องทนอยู่เดียวดาย ดูไปก็คล้ายคล้าย.................ทะเลทรายไร้ผู้คน ทุกข์ช้ำที่ร้อนรน...................ก็มาปนในจิตใจ เจ็บปวดไม่เหลือใคร............เพราะมลายมิตรอับจน ลาก่อนความเป็นคน.............อยากจะพ้นให้สิ้นไป วันนี้ไร้เยื้อใย.......................ขอลาไกลไม่ฝืนทน
28 ตุลาคม 2545 23:02 น. - comment id 92030
อ่าาา จะลาไปไหนอ่ะ กลับมาก่อนๆ เจ้าลิงแก้มป่อง ว่าแต่นะ กล้ากล้าเอารูปมาสอดคล้องกับกลอนหน่อยซิ เฮ้อ เวงกำ กลอนพูดถึง ทะเลทราย แต่ไหง รูปเป็นแมวน้ำในทะเลหว่า งง
28 ตุลาคม 2545 23:52 น. - comment id 92037
เหงาจริงเหงาจัง...เหว่ว้าและเดียวดาย..อ่านแล้วเป็นงั้นน่ะ..
28 ตุลาคม 2545 23:52 น. - comment id 92038
ดูท่าจะหนีหน้าผู้คนไปอยุ่ทะเลทรายกระมัง
28 ตุลาคม 2545 23:59 น. - comment id 92041
ปลาพะยูน อยู่ทะเลทราย อ่ะ ...
29 ตุลาคม 2545 08:02 น. - comment id 92078
อิอิ ปลาพายูน อิอิ เราชนะ เพ่อ๊ายซ์
29 ตุลาคม 2545 10:39 น. - comment id 92130
^J^ เป็นอารายไอซ์.....ยังไม่ดึกเท่าไรนะเนี่ยยยย........