ฉัน ...คือดอกไม้สีฟ้า ที่ไม่คิดกล้า ผลิบานท้า ..ตะวันส่องแสงแผ่รัศมี ก็ฉัน ...มันอายตัวเอง ที่สีฟ้า ไม่มีแม้เศษเสี้ยวที่มันคือข้อดี ... ได้แต่รอเวลาที่ฟ้าจะช่วยมิดดี ...เพื่อตัวเราจะลอบผลิบาน เค้า ...คือดอกไม้สีชมพู ที่เลิศหรู กลิ่นหอมพร้อมบานสง่าควบคู่อาทิตย์ประสาน ก็เค้า ..ตัวสีชมพู ผลิได้เมื่อไหรตามใจที่ต้องการ สีตัวเค้านั่นหวานงดงาม ..ฟ้าได้ประทานจนฉันเห็นไม่อาจจะท้าทน ฉัน ..ได้แต่แอบบานแต่ตอนมืดค่ำ ไม่อาจล้ำเข้าเขต ตะวัน ตั้งหลายหน ตัวฉัน ..เหี่ยวเฉา ..ยากจะกล้าคิดเข้าไปปะปน ไม่มีอำนาจพล ..ที่จะบังคับตัวเอง ผลักส่งให้ได้ดี .. เค้า ..ผู้ที่งามสง่า ผีเสื้อต่างพา รวมผึ้งประจบใกล้ชิดได้ทุกที่ แต่ฉัน ...ทุกเวลาได้แต่หุบ ไม่กล้าผลิบานไม่มีเวลา ..ได้ซักที ...ได้แต่ปิดบังตัวเองอยู่อย่างนี้ .. ทุกนาที ไม่กล้าลองดีกับตะวัน
28 ตุลาคม 2545 20:35 น. - comment id 91958
.....ู^---^......
28 ตุลาคม 2545 21:22 น. - comment id 91978
^J^ ผีเสือ้ราตรี...ดอมดมดอกไม้ยามราตรี ต่างต้องมีที่เหมาะสมกัน....จริงมั๊ยครับ
28 ตุลาคม 2545 21:46 น. - comment id 91986
ชอบสีที่น้องปลา2 ใช้จัง สีนี้ โรงเรียนอารายหว่า ชมพู-ฟ้า สวยจริงๆ กลอนเพราะนะจ๊ะ
28 ตุลาคม 2545 21:55 น. - comment id 91992
ฉันคือดอกไม้ไฟ เปล่งแสงไปอย่างร้อนแรง แสงสีที่แสดง แกร่งกล้าจ้า อยู่เดี๋ยวเดียว
28 ตุลาคม 2545 22:18 น. - comment id 92006
สีตัวเค้านั่นหวานงดงาม ..ฟ้าได้ประทานจนฉันเห็นไม่อาจจะท้าทน -- กลอน28 น่านับถือแม่นาง เยี่ยมเยี่ยม เขาว่าอื่นใดไกลสิบลี้ก็มิอาจเชิงชายใกล้รัสมีหญิงไม่ --- คำของทั่นฉออ่ะ shor_le_heng
28 ตุลาคม 2545 22:20 น. - comment id 92009
อ่ะ วิจารณ์ผิด กลอน 19 จ้าาาาา
28 ตุลาคม 2545 22:31 น. - comment id 92016
ดอกไม้สีชมพูก็คงอิจฉาดอกไม้สีฟ้าอยู่เหมือนกันนะ
28 ตุลาคม 2545 23:47 น. - comment id 92034
ชื่นชมครับน้องปลา2...