เปิดตา-เปิดใจ

จามอญ

อาจสักหนึ่งหนทางที่เสาะหา
เยียวยาความเศร้าเท่าที่เห็น
ดื่มเพื่อการแรมรอนและซ่อนเร้น
เพื่อนเลือนรางว่างเว้นความเป็นไป
         แต่บาดแผลในใจไม่สิ้นสุด
         ไม่อาจหยุดมงยามความหวั่นไหว
          ตราบจนเติมความจริงให้ดวงใจ
          และเติบความสดใสให้แก่นัยน์ตา 
                    เพราะปราถนาสิ่งใดไม่รู้สิ้น
                     เคยชินรินหลั่งไร้ฝั่งท่า
                     ขอเพียงเธอหันมามองที่ผ่านมา
                     พบคุณค่าแท้จริงคือสิ่งใด
                              เพียงหันหลังให้วันที่ผ่านมา
                              เพื่อพบว่าวันวานจะผ่านไป				
comments powered by Disqus
  • monki

    17 ตุลาคม 2545 09:40 น. - comment id 88756

    เพราะจังเลยค่ะ เพิ่งเคยอ่านกลอนของจามอญเป็นครั้งแรก สงสัยจะต้องติดตามต่อไปซะแร้วววว
  • *นก*กระ*ดาษ*

    17 ตุลาคม 2545 10:25 น. - comment id 88777

    ขอติดตาม เช่นกัน
    *..จากใจไคริ..*
  • ละอองน้ำ

    17 ตุลาคม 2545 11:44 น. - comment id 88804

    บอกวิธีเปิดด้วยสิ...
  • จามอญ

    22 ตุลาคม 2545 00:32 น. - comment id 90105

    ขอบคุรนะจะทุก ๆคนเลยจามอญดีใจมากที่ชอบบทกลอนของจามอญ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน