ใบบอน

หมอกจาง

เปียกปอน..
เม็ดฝนร่วงหล่นบนใบบอน
กลิ้งกลอกยอกย้อนไม่เปียกใบ
รักเอย..
ลมรำเพยพัดเจ้ามาจากไหน
พลิ้วหล่นพลั้งร่วงกลางดวงใจ
อาบจนใจที่อ่อนไหวแทบเปียกปอน
คงเป็นแค่ความฝัน..
แค่ข้ามวันรักก็ร้างไม่เหมือนก่อน
รักเจ้าคือน้ำกลิ้งบนใบบอน
ชั่วกลิ้งกลอกยอกย้อน แล้วเปลี่ยนใบ				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    11 ตุลาคม 2545 11:40 น. - comment id 86322

    กลิ้งมาอ่าน  เดี๋ยวกลิ้งไปอ่านกลอนอื่นต่อ
    
    ชอบอารมณ์บทกลอนนะ......
  • นิติ

    11 ตุลาคม 2545 17:35 น. - comment id 86484

    มาอ่านด้วยคนนะ
  • *นก*กระ*ดาษ*

    11 ตุลาคม 2545 21:13 น. - comment id 86610

    เป็นการเขียนตาม อำเภอ ใจ ที่เพราะ มากเลยครับ
    *..จากใจไคริ..*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน