ดอกงิ้วแดงแต่งช่อล้อลมหนาว สีแดงพราวสะพรั่งเต็มทั้งต้น เสน่ห์แห่งดอกไม้ช่างร่ายมนต์ ชวนให้คนคลั่งเพ้อชะเง้อมอง แต่ลำต้นที่ห่มด้วยคมหนาม คล้ายคอยห้ามห่วงเฝ้าอย่างเจ้าของ หนามที่คมมีค่าดังตราจอง ทำให้ต้องยับยั้งอยู่ตั้งนาน กับเชื้อไฟวัยหนุ่มชุ่มเลือดเนื้อ รับลมเหนือหนาวจัดที่พัดผ่าน เหลือบตาดูงิ้วแดงแข่งกันบาน บ่มความร่านลืมตัวของหัวใจ โดยสายลมราวกับรุมจับต้อง ทุกกลีบของดอกงิ้วจึงพลิ้วไหว กลีบอวบอิ่มที่อวดท้าสายตาใคร คือเปลวไฟโชนเผาจนเร่าร้อน คมหนามจึงปรามใจไว้ไม่อยู่ อยากเรียนรู้รสเสน่ห์แห่งเกสร งิ้วที่ช่างอวดช่ออรชร น่าเฟ้นฟอนทุกซอกกลีบดอกงาม เธอคือดอกงิ้วแดงแห่งความฝัน ดอกที่ฉันเผลอรักเกินหักห้าม ทุกวันนี้หัวใจเหมือนไฟลาม ยอมถูกหนามบาดเนื้อได้เพื่อเธอ
เวทย์ 5 ต.ค. 2545 09:20 น. - ID 23856 
1650
0
0
20 ตุลาคม 2545 19:25 น. - comment id 89814
แปลกใจอะครับ บทนี้ไม่มีคนอ่านเหรอ แหะ แหะ
16 มีนาคม 2546 21:45 น. - comment id 115447
มาอ่านตอนนี้ ไม่สายไปนะปู่ก๊อง แหะ แหะ ลุงเวทย์ วันนี้จำเป็นต้องยืม หอมดอกงิ้วไปประดับบ้านโน้นอ่ะ ..
17 เมษายน 2546 21:37 น. - comment id 127564
(^^)// เก่งจัง ปรบมือให้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
