เหนื่อยล้ามามากเท่าไหร่ กับหัวใจที่บอบบางอย่างนี้ เหนื่อยล้ากับทุกๆวันทีมี อยากไปให้พ้นสักที กับเรื่องร้ายๆอย่างนี้ ไม่อยากพบเจอ กับทุกๆวันที่ต้องทนอยู่ ไม่รู้ว่าชีวิตจะอยู่ในรูปแบบไหน จะมีอุปสรรคมากมายเพียงใด จะต้องพบเจออะไรต่อมิอะไรมากมาย พอเหอะ พอสะทีได้ไหม ทำไมต้องทรมานเราไปมากกว่านี้ แล้ววันข้างหน้ามันจะอยู่ยังไงกับชีวิตที่มี ไม่อยากเจอเลย ทนอย่างงี้ไม่ไหว อยากไปจากตรงนี้เสียที ทำไมต้องมีแต่เรื่องที่ต้องให้หวั่นไหว ฉันกลัวจิงๆ กลัวทางเดินข้างหน้าต่อไป กลัวจะล้มก่อนใครๆ ยังไม่ถึงปลายทาง เคยคิดว่าชีวิตที่บอบช้ำและเหว่ว้า เคยคิดปลิดชีวามาหลายครั้ง แต่ความคิดที่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง ไม่นึกถึงคนที่อยู่ข้างหลังอย่างพ่อกะแม่ ........................................................
4 ตุลาคม 2545 12:15 น. - comment id 83605
คิดก่อนทำ หาเหตุผล support การกระทำ แล้วความคิดดีดี จะมีมาเอง
4 ตุลาคม 2545 12:16 น. - comment id 83606
o comment...ด้วยดีมั้ยเนี่ย แต่ก็ยังคิดถึงพ่อกะแม่ในตอนท้ายนะ..^_^ ไหนจาอุ้มท้องตั้ง 40 สัปดาห์ ไหนจาสรรหาอาหารมาเสริม ไหนจาคอยให้หมอตรวจเพื่อให้รู้ว่าลูกแข็งแรงเหมือนเดิม ไหนจาเริ่มดีใจเมื่อคลอดกลอยใจ ( ลูก ) ปลอดภัยเอย ดูแลตัวเองเพื่อคนที่คอยดูแลเราสิจ๊ะ
4 ตุลาคม 2545 12:30 น. - comment id 83621
อิอิ....... น่ารัก
4 ตุลาคม 2545 12:34 น. - comment id 83623
อืมมม อันที่จิงแล้วเค้าเครียดมากเลยอ่ะ แต่ว่าความคิดอย่างนั้น เค้าไม่ได้คิดหรอก เพื่อนเค้าเอง เพื่อนโดนทายอ่ะค่ะ ปี 2 เค้าเลยเกิดความคิดนี้ว่าแว็บนึง แต่อ้อมปลอบไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ความรู้สึกมของอ้อมอยู่ บทบนๆ หมด แต่สบทสุดท้ายเอาความรู้สึกของเพื่อนมาเขียนค่ะ เฮ้อ เศร้าอ่ะ *^__^*
4 ตุลาคม 2545 20:56 น. - comment id 83712
!!!! ...ถ้างั้นก็ดูแลเพื่อน ของหนูอ้อม ดีๆนะจ๊ะ ถึงเค้าจาไทร์แล้ว อย่างน้อยนอกจาก พ่อกะ แม่เค้าก็ยังเหลือสิ่งดีๆ คือหนูอ้อมไงจ๊ะ ^__^
4 ตุลาคม 2545 22:01 น. - comment id 83744
ง่ะ ปลอบกันหมดละ งั้นมาแบบแก้วละกัน ให้กำลังใจคับ
5 ตุลาคม 2545 01:06 น. - comment id 83816
คนปลอบเยอะแล้วขอเชียร์ข้างสนาม
6 ตุลาคม 2545 17:54 น. - comment id 84344
งั้นดูทีวีเชียร์อยู่ที่บ้านแล้วกันนะ(เกี่ยวไหมเนีย) อิอิอิ
14 ตุลาคม 2545 14:57 น. - comment id 87500
อิอิอิอิ ไม่เกี่ยวกันเลย แต่ว่าก้อขอบคุณทุกๆความเห็นและคำปลอบใจน่ะค่ะ *^__^*