จากแรกเริ่มดรุณวัยไร้เดียงสา มือไขว่คว้ายึดมั่นฉันเจ้าของ โตมาเสาะสินทรัพย์แย่งจับจอง พาให้ต้องทุกข์ท้นทุรนทุราย หลงอัตตาตัวตนจนเกินเหตุ เป็นประเภทฟั่นเฟือนเลือนจุดหมาย ปล่อยใจตามความอยากที่มากมาย ชีวิตกลายกลัดกลุ้มไฟสุมทรวง ท่ามกลางการแก่งแย่งการแข่งขัน การแบ่งปันมิอาจแทนการแหนหวง จนสังคมจมบาปหลงภาพลวง พลอยผลพวงชักพาถึงฆ่าฟัน ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เคยแลเห็น ก็กลายเป็นเปลืองเปล่าให้เขาหยัน เป็นจุดอับจุดอ่อนซ่อนโทษทัณฑ์ กลายจุดผันผลักไสให้เลวทราม คือรากเหง้าเหล่านี้ที่เห็นทั่ว คนลืมตัวลืมตรองกลับมองข้าม โลภโกรธหลงเหลวไหลเฉกไฟลาม ยากมีความสุขสงบให้พบพาน ขอสักเศษส่วนเดียวเสี้ยวสำนึก ได้รู้สึกรู้สาหาแก่นสาร เลิกปล่อยใจจมปลักความดักดาน หลุดจากการโง่เง่าหลงเงาตัว
เวทย์ 1 ต.ค. 2545 10:09 น. - ID 23613 
724
6
0
1 ตุลาคม 2545 10:23 น. - comment id 82545
อ๋ายยย!!!...หัวใจอ่ะคะคุณลุง...ถลำไปบ้างยังอ่ะเนี่ยเดียร์เอ๋ยยยย...คงป่าวเนอะๆๆ...... เขาเป็นคนชอบชีวิตอิสระ ไม่อยากมีพันธะทั้งหลาย ต่อให้เธอมอบไปทั้งใจกาย ก็อย่าหมายแลกใจเขาเอามาครอง ชอบตรงนี้อ่ะค่ะ...แบบว่าโดน...เต็มๆๆอ่ะน๊าาาาคะคุณลุงเวทย์...... ทะเลดาวแวะมาชื่นชมผลงานของคุณลุงเวทย์ค่ะ.... ^___^
1 ตุลาคม 2545 10:45 น. - comment id 82560
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...มาชื่นชมคุณลุงเวทย์ด้วยค่ะ..^*^
..............................................
1 ตุลาคม 2545 10:45 น. - comment id 82561
รักเขานี่เนอะ............ทำไงได้ ซึ้งกินใจ.............. กินต้มยำความรัก ผัดผักความคิดถึง
2 ตุลาคม 2545 15:53 น. - comment id 82959
ใจอ่อนก็อ่อนใจ
3 ตุลาคม 2545 18:11 น. - comment id 83346
ชื่นชมด้วยคนครับ อิอิ
18 ตุลาคม 2545 00:58 น. - comment id 89069
ฉันหลงเพ้อละเมอหวานมากไปในโลกฝัน ฉันช่างฝันจนคนเขาวิ่งหนี คิดว่าเป็นเรื่องจริงทั้งชีวี มาวันนี้ไม่เอาแล้วแจวจากจำ เพราะทำไปใช่หัวใจที่จริงแท้ ต้องตามแก้วุ่นวายคล้ายถลำ เป็นบทเรียนสอนใจทนรับกรรม และขอจำไว้สอนใจไซเบอร์ลวง....
16 มิถุนายน 2546 19:03 น. - comment id 144696
อิอิ....แอบเอากลอนใหม่มาสวมแทนของเก่า ใครผ่านมาเห็นเข้าก็ไม่ต้องมึนงง แบบว่าอันนี้มีสาระกว่าน่ะ
23 กรกฎาคม 2546 22:25 น. - comment id 144878
ค่า ลุง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
