กรรไกร

ชาวหาดวาดกวี

โอ้...กรรไกร
ลิดรอนกิ่งใบก้านเฉา
ตัดแต่งแบ่งต้นสุขจากเศร้า
คมเงาที่เฝ้าดูแลใจ
ใบอ่อน...
แทรกกายอายเอียง
ดื่มน้ำหล่อเลี้ยง
วันผ่านเบ่งบานช่อใจ
โอ้...กรรไกร
ฉันใดจะตัดด้ายบาง
ดึงใจสองดวงเหินห่าง
อ้างว้างระยะทางระหว่างใจ
ใจอ่อน...
รวดร้าวคราวออกแรงดึง
อยากให้รักร้อยตราตรึง
ยามคิดถึงอีกฝั่งดวงใจ
กรรไกร...
ส่งให้เธอใช้บ้าง
ตัดเสียหนึ่งอย่าง
แล้ววางหัวใจให้สบาย.				
comments powered by Disqus
  • จังงัง

    26 กันยายน 2545 12:49 น. - comment id 81025

    กิ..กิ... อย่า อย่าตัดใจจากฉานนนนนนน
    ฉานนนนไม่อยากโดนนนน ตัดหางงงงง
  • ชาวหาดวาดกวี

    26 กันยายน 2545 13:08 น. - comment id 81038

    ตัดหางเนี่ยพันธ์นิยมนะจ๊ะ ตัดแล้วจะได้เชื่องลง
    ไม่วิ่งเพ่นพ่าน ^o^
  • จังงัง

    26 กันยายน 2545 13:22 น. - comment id 81043

    ป๊าดดดดดดดด ธ่อ !!! ตัดหางลิง ก็กลายเป็นคนอะดิ บางครั้งอยากซนนี่นา ..
  • ละอองน้ำ

    26 กันยายน 2545 13:46 น. - comment id 81048

    ตัดให้ขาดเลยชั๊บๆๆ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 กันยายน 2545 06:21 น. - comment id 81327

    แวะมาอ่านจ้า......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน