เมื่อเล็กยังเด็กน้อย ฉันเฝ้าคอยตามประสา ค่ำคืนก่อนนิทรา เป็นเวลานั่งดูดาว นิทานบนท้องฟ้า ฆ่าเวลาในคืนหนาว บางคืนก็ดาวพราว แต่บางคราวก็ไม่มี พ่อบอกหากมีกล้อง จะเพ่งมองได้ถ้วนถี่ ดูดาวคงสวยดี เราไม่มี..เราไม่รวย เห็นกองเทียนที่วาง ก็เห็นทางชมดาวสวย แสงเทียนน่ะคงช่วย ให้ชมดาวได้ชัดเจน จุดเทียนแล้วยกส่อง ยิ่งเพ่งมองยิ่งไม่เห็น ดาวใยมาหลบเร้น ยิ่งไม่เห็นยิ่งเพิ่มเทียน จากสองเป็นสามสี่ ดาวที่หรี่ก็หายเหี้ยน ถางฟ้าจนโล่งเตียน เมื่อมองเทียนจึงเข้าใจ ............................... ดับเทียนจนมืดมิด มืดสนิทแล้วดูใหม่ เห็นฟ้า ผ่องอำไพ และวิบไหว ด้วยหมู่ดาว
หมอกจาง 21 ก.ย. 2545 17:37 น. - ID 22926 
1124
7
0
21 กันยายน 2545 17:40 น. - comment id 78735
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^ ....อืม..ลึกซึ้งจัง.....
....กลอนน่ารักดีจ๊ะ..^*^
.............................
21 กันยายน 2545 17:44 น. - comment id 78737
น่ารักจังเลยค๊า เป็นเรื่องเล่าที่มีความหมายดีจังเลย... อืม รู้สึกอบอุ่นด้วยน๊า พออ่านเริ่มแรกอะคะ...^_____________________^
21 กันยายน 2545 18:39 น. - comment id 78743
สุดยอดเลยอ่ะ ตอนก่อนอ่าน note เค้าคิดว่า คล้ายๆ กับการตามหาอะไร แล้วพยายามมากๆ ก็หาไม่เจอ พอหยุดหาก็เจอ อะไรทำนองนี้อ่ะ ลึกซึ้งนะ เจ๋งๆ เค้ายกนิ้วให้
21 กันยายน 2545 19:50 น. - comment id 78792
งั้นเราดับเทียนชมจันทร์ อิอิ
21 กันยายน 2545 19:50 น. - comment id 78793
ภาษาตรง ๆ แต่ออกมาดูดี คุณเขียนกลอนได้เยี่ยมมากเลย
22 กันยายน 2545 00:51 น. - comment id 78884
เป็นบทกลอนที่อ่านแล้วได้อารมณ์จังค่ะ ลึกซึ้ง
22 กันยายน 2545 06:26 น. - comment id 78955
เปรียบเทียบได้ดีนะ แต่ยังไงเราก็คิดว่าสำหรับความรักแล้ว มันต้องใช้ทั้งสมองและหัวใจควบคู่กันไปน่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
